به گزارش خبرنگار ما طی سه سال گذشته مساحت دریاچه ارومیه یک‌سوم کاهش یافته و از حدود 6 هزار هکتار، اکنون به کمتر از 4 هزار هکتار رسیده است.
تغییر نظام هیدروشناختی منطقه به‌واسطه سدسازی‌های متعدد در مسیر رودخانه‌هایی که آب دریاچه را تأمین می‌کردند و بروز خشکسالی و کاهش نزولات جوی عامل این پدیده بوده است.
به همین خاطر در حال حاضر با عقب‌نشینی دریاچه عمده اسکله‌ها و امکانات پهلوگیری قایق‌ها و کشتی‌ها در سواحل و جزایر تعطیل شده و همین مسئله فعالیت هتل‌ها و دیگر امکانات توریستی پیرامون دریاچه را با رکود شدید مواجه کرده است.
براساس این گزارش در همایش «بررسی قابلیت‌ها و ظرفیت‌های توسعه گردشگری در استان آذربایجان غربی» که سه‌شنبه گذشته در یکی از مجموعه‌های توریستی حاشیه دریاچه ارومیه برگزار شد، شرکت‌کنندگان با ابراز نگرانی درباره وضعیت زیست‌محیطی دریاچه ارومیه خواستار مساعدت سازمان حفاظت محیط زیست برای ممانعت از توقف فعالیت‌های گردشگری در پیرامون دریاچه شدند.
محمد شریف ملک‌زاده معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در این‌باره گفت: بحران زیست‌محیطی دریاچه قابل انکار نیست اما به‌نظر می‌رسد سخت‌گیری سازمان حفاظت محیط زیست برای تردد گشت‌های توریستی می‌تواند کمتر شود زیرا در بخش‌هایی از سواحل هنوز امکان تردد قایق‌های کوچک وجود دارد و فعلاً می‌توان در همان مناطق امکان بهره‌برداری گردشگران را فراهم کرد.
وی افزود: در یک سال گذشته فعالیت گسترده‌ای برای جذب سرمایه‌گذاری در استان آذربایجان غربی انجام شده است و توقف فعالیت‌ها در محدوده دریاچه ارومیه قطعاً این سرمایه‌گذاری‌ها را با خطر روبه‌رو خواهد کرد.
یکی دیگر از سخنرانان همایش مذکور نیز اشاره کرد که اساساً تردد گردشگران استرس چندانی در محیط طبیعی دریاچه ایجاد نمی‌کند و بهانه سازمان حفاظت محیط زیست مبنی بر این‌که به‌خاطر عقب‌نشینی دریاچه تردد گردشگران دشوار خواهد بود، مبنای فنی و زیست‌محیطی نداشته و این مشکلی است که باید توسط تورگردان‌ها حل شود، نه سازمان حفاظت محیط زیست.
این گزارش اضافه می‌کند که تنها زیستمند دریاچه ارومیه «آرتمیا» است که حیات آن عمدتاً به‌خاطر احداث جاده عبوری از وسط دریاچه با خطر روبه‌رو شده است و به‌نظر نمی‌‌رسد فعالیت‌های گردشگری تأثیری در حیات آرتمیاها داشته باشد.
