به گزارش همشهری آنلاین، بر اساس اعلام قبلی، قرار است علی مطهری به عنوان نماینده سؤال‌کنندگان، در صحن علنی سؤالات را مطرح کند.
طبق آیین‌نامه داخلی مجلس، برای بررسی طرح سؤال از رئیس‌جمهور در مجلس، رئیس‌جمهور 60 دقیقه و سؤال‌کنندگان 15 دقیقه فرصت دارند سخنرانی کنند.
بر پایه این گزارش، طرح سؤال از رئیس‌جمهور 30 آذرماه سال جاری با 79 امضا برای طی مراحل قانونی تقدیم هیئت رئیسه مجلس شد و این هیئت نیز طرح مذکور را به منظور رسیدگی به 6 کمیسیون تخصصی برنامه و بودجه، امنیت ملی و سیاست خارجی، عمران، اقتصادی، اصل 90 و فرهنگی ارجاع داد.
کمیسیون‌های مذکور طبق آیین‌نامه داخلی مجلس، رسیدگی به این طرح را در دستور کار خود قرار دادند و نمایندگانی از دولت مانند حجت‌الاسلام محمدرضا میرتاج‌الدینی معاون پارلمانی رئیس‌جمهور، فاطمه بداغی معاون حقوقی احمدی‌نژاد و محمدرضا فرزین دبیر ستاد هدفمندی یارانه‌ها برای پاسخگویی به سؤالات مطروحه در کمیسیون‌های مربوطه حضور یافتند.
طراحان و امضاکنندگان طرح سؤال از رئیس‌جمهور از پاسخ‌های نمایندگان دولت به سؤالاتشان قانع نشدند به همین دلیل گزارش عدم اقناع سؤال‌کنندگان را برای طی مراحل قانونی تقدیم هیئت رئیسه مجلس کردند.
هیئت رئیسه نیز طبق آیین‌نامه داخلی، 18 بهمن‌ماه این طرح را در صحن علنی اعلام وصول کرد.
بر اساس قانون، رئیس‌جمهور موظف است پس از اعلام وصول طرح سؤال، حداکثر ظرف یک ماه برای پاسخگویی به سؤالات در صحن علنی مجلس حاضر شود.
متن طرح سؤال از رئیس‌جمهور به شرح ذیل است:
هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی
با اهدای سلام به استناد مواد 196 و 197 آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی، امضاکنندگان سؤال از رئیس‌جمهور در جلسه روز چهارشنبه 12 /11 /90 ساعت 7:15 در محل کمیسیون تلفیق گزارش نمایندگان سؤال‌کننده از نمایندگان رئیس‌جمهور را استماع کردند و پس از تبادل نظر بر این مطلب اتفاق نظر داشتند که یکی از پاسخ‌ها قانع‌کننده نبود. لذا ضروری است برای رفع ابهامات و حسن تفاهم مجلس و دولت و آگاهی ملت، سؤالات ذیل به ترتیب اولویت توسط رئیس‌جمهور محترم در صحن علنی مجلس پاسخ داده شود:
1- چرا قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلانشهرها و حمل و نقل عمومی سایر شهرها علیرغم نیاز مبرم این شهرها به روانسازی ترافیک خصوصاً با آغاز هدفمندی یارانه‌ها، حامل‌های انرژی، ابلاغ و اجرا نشد؟
2- طبق آمار اعلام شده از سوی برخی مسئولین اقتصادی، نرخ رشد اقتصادی کشور در سال 89 حدود 4.5 درصد بوده و اگر نرخ اعلام شده از سوی صندوق بین‌المللی پول را بپذیریم، به حدود 3 درصد بوده است، در حالی که طبق برنامه باید حداقل 8 درصد باشد، آیا این امر حاکی از ضعف مدیریت اقتصادی کشور نیست؟ همچنین با این نرخ رشد آیا ممکن است یک میلیون و 600 هزار شغل در کشور ایجاد شده باشد؟
3- در اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها سهم بخش تولید صنعتی و کشاورزی تاکنون به درستی پرداخت نشده و باعث گران تمام شدن هزینه تولید کالا و محصول و آسیب دیدن بنگاه‌های اقتصادی شده است، چرا دولت مقید به اجرای قانون مجلس نیست؟
4- مقاومت 11 روزه جنابعالی در مقابل حکم حکومتی رهبر انقلاب مبنی بر ابقای حجت‌الاسلام مصلحی وزیر محترم اطلاعات چه توجیهی دارد؟
5- این سخن جنابعالی که 'مجلس در رأس امور نیست'، چه هدفی را دنبال می‌کند؟
6- وزیر ورزش و جوانان پس از 5 ماه از ابلاغ قانون تشکیل وزارت ورزش و جوانان با نامه‌ای غیرمعمول به مجلس معرفی شد، آیا این امر نوعی تلاش برای گریز از اجرای قانون نیست؟
7- مبلغ هزار و 500 میلیارد تومان بودجه ارتقای شاخص‌های فرهنگی کشور در قانون بودجه سال 1389 چگونه هزینه شده است؟
8- چه ضرورتی وجود داشت آقای منوچهر متکی وزیر سابق امور خارجه در زمان مأموریت خود به سنگال عزل شود، به طوری که علاوه بر تحقیر شخصیت ایشان، نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح جهان آسیب ببیند؟
9- چرا جنابعالی با علم به اینکه انتقاد از برخی مجریان قانون عفاف و حجاب در رسانه ملی، موجب کاهش اقتدار نظام در این حوزه و بدتر شدن وضع پوشش اسلامی در جامعه خواهد شد، در برنامه زنده تلویزیونی ضمن متهم کردن برخی مجریان این قانون برخلاف اجماع فقها بر وظیفه دولت اسلامی در آن مرتبه از امر به معروف و نهی از منکر که نیازمند اعمال قانون است، با اعلام این مطلب که راه حل این مسئله منحصر به کار فرهنگی است. از دولت سلب مسئولیت نمودیم و پس از مخالفت گسترده مراجع تقلید، ائمه جمعه، علمای بلاد و نمایندگان مجلس با سخنان شما در مصاحبه زنده تلویزیونی بعدی اعلام کردید که سخن من همان است که گفتم؛ این رفتار شما چگونه توجیه می‌شود؟
10- چرا نظریه ترویج مکتب ایرانی به جای مکتب اسلام را که توسط رئیس دفتر شما بیان شد، علیرغم ضدیت با مبانی انقلاب اسلامی و مخالفت قاطبه مراجع عظام تقلید و علمای بزرگ و دلسوزان نظام تأیید و بر آن تأکید نموده و باعث تنزل جایگاه انقلاب اسلامی و زنده شدن تعصبات قومی در میان مسلمانان و سوءاستفاده مخالفان وحدت اسلامی گردیدیم، اصولاً چرا از گروه موسوم به جریان انحرافی علیرغم هشدار و اعلام خطر علمای بزرگ اعلام برائت نمی‌کنید، بلکه از این افراد دفاع می‌نمایید؟
