هر گاه که خبرنگاران از سختی‌های کار شکایت می‌کردند او با صدای بلند مدعی می‌شد: «من با 4نفر این روزنامه را درمی‌آورم». البته آن ادعا در آن زمان، محال بود و بیشتر جنبه طنز داشت اما حالا که سال‌ها از ادعای همکار قدیمی ما می‌گذرد احساس می‌شود که همشهری به عنوان یکی از معدود موسسه‌های موجود در کشور هرگز فردمحور نبوده و این افراد هستند که تابع سیستم همشهری شده‌اند. همشهری در طول 2دهه حیات خود، مدیران ارشد و میانی متعددی به خود دیده اما با وجود تغییرات گوناگون، از مشی معتدل و قالب منحصر به فرد خود خارج نشده است.این بزرگ‌ترین دستاورد همشهری در 20سال اخیر به شمار می‌آید.
تعریف از دیگران: از ابتدا در مؤسسات مطبوعاتی بحث «قلب و مغز بودن تحریریه» مطرح بوده است و بدون تردید تا ابد نیز ادامه خواهد داشت. در حالی که قلب و مغز بودن تحریریه در یک مؤسسه مطبوعاتی کاملا ملموس و پذیرفته است اما باید این واقعیت را نیز پذیرفت که مغز و قلب هم بدون یاری و پشتیبانی سایر اعضا قادر به ادامه حیات نخواهند بود؛ به همین دلیل انصاف نیست اگر در پایان سال از همه همکاران واحدهای مختلف موسسه همشهری از جمله اداری- مالی، بازرگانی، آگهی‌ها، انفورماتیک، پشتیبانی و خدمات، خدمات فنی، دبیرخانه، تلفنخانه، حراست، نگهبانی، انبارها، چاپخانه، توزیع، روابط عمومی، رفاه و... تشکر نکرد. به راستی اگر همکاری صمیمانه این دوستان با تحریریه روزنامه نبود قطعا انتشار روزنامه همشهری میسر نمی‌شد. یک خسته نباشید بزرگ به این دوستان می‌گوییم.
تعریف از خود: تصوری که افراد خارج از همشهری از تحریریه این روزنامه دارند، یک تحریریه حجیم با نیروی انسانی فراوان است اما واقعیت چیز دیگری است. تحریریه همشهری برخلاف تصور نه تنها از لحاظ نیروی انسانی حجیم نیست بلکه یک تحریریه چابک و سبک است که بیشتر گروه‌های آن با حداقل نیروی انسانی به تولید مطلب مشغول هستند. بابت یک سال تلاش صادقانه باید به این همکاران پرتلاش نیز یک خسته نباشید جانانه گفت.
عوامل پشت صحنه: مراحل آماده‌سازی روزنامه نیز مانند سیر ساخت یک فیلم سینمایی است که تولید آن بدون حضور عوامل پشت صحنه محال است در حالی که این افراد زحمتکش هرگز در صحنه دیده نمی‌شوند. در تحریریه همشهری نیز همکاران واحد فنی و همچنین کارکنان دفتری در زمره همین عوامل تأثیرگذار پشت صحنه به شمار می‌آیند. کمترین تقدیر، نام بردن از این همکاران در ویژه‌نامه پایان سال است.
دبیر فنی: کیوان خامه‌ور/ کنترل فرم صفحات: بابک کثیری، مرجان عبداللهیان / کنترل آگهی: حمید صالحین/پیگیری: حمیدرضا داوودی، عمران پورقربان/ حروفچینی: سعید رستمی، اعظم محمدقلی، علی دلدار، محبوبه مشحون، فرزین جم، مجید اصغری، مهناز جعفری، زهرا سیاح نظری/ صفحه‌خوانی: ابراهیم اسماعیلی، محسن ولد‌خانی، محمود آقاشریفی، نریمان آریایی‌مطلق، سیدعلی نقیب‌هاشمی، مژگان صیامی، هوشنگ فرهادی، محسن سنگیان، سیدعلیرضا موسوی، علیرضا شیخی، امیرهوشنگ توکلی، سیمین حضوری، فاطمه ناصری، فاطمه آقازاده/صفحه‌آرایی: مسعود فطرتی، حامد یزدانی، علی نجفی، ابوالفضل صحرایی، عباس رضایی، علی محسنی، علی کاظمی، حمید جواهری، امید نوش‌آذر، مهدی مهرابی، محمد روشنگر، علیرضا بهرامی/ اصلاح عکس: کامبیز نویدی، رامین هژبری/ نظارت پس از چاپ: مهدی شادخواست، کامیار پورمنوچهری، حسین زند / آرشیو عکس: غلامرضا کریمی، احمد رضوان پور، بتول حسینی/ دفتر تحریریه: حمیدرضا پروری، بهرام نوکار، اصغر دولی‌خانی، فریدون بهرامی.
یاد: محال است در آخرین روز هر سال هنگام ترک تحریریه، همکارانی را که دیگر در میان ما نیستند به یاد نیاوریم؛ شهید محمد کربلایی‌احمد، احمدرضا دریایی، پرویز ایرانزاد و سیدجلال هاشمی که همه ما به نوعی خود را مدیون آنها می‌د‌انیم. روحشان شاد. ... و آخرین سخن سال یک دعای آشنا: حول حالنا الی احسن الحال.
