به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر محمد نصر اصفهانی به سابقه تولد اولین نوزاد حاصل از انجماد جنین در دنیا در سال 1984 میلادی در کشور استرالیا اشاره کرد و با بیان اینکه پس از این اتفاق، کشورهای مختلف در دنیا شروع به انجماد جنین‌های اضافه حاصل از لقاح آزمایشگاهی کردند، اظهار داشت: نگهداری این جنین‌ها در ازت مایع و در دمای منفی 190 درجه سانتیگراد انجام می‌شود.
وی با تاکید براینکه در دنیا به ندرت اتفاق می‌افتد که جنین‌هایی که بیش از 10 سال به صورت منجمد نگهداری می‌شوند متولد شوند، به اهمیت این موفقیت در کشورمان اشاره کرد و گفت: تا به حال تعداد زیادی تولد نوزاد حاصل از انجماد جنین بالای 5 سال و دو مورد بالای 10 سال در کشور داشته‌ایم و تولد نوزاد حاصل از انجماد جنین پس از 11.5 سال برای اولین بار در ایران و بالاترین رکورد محسوب می‌شود؛ البته در دنیا یک مورد رکورد 16 ساله هم گزارش شده است.
دکتر نصر اصفهانی گفت: در انجام یک لقاح آزمایشگاهی به بیمار داروی تحریک تخمک گذاری زده می‌شود و این بیمار بیش از یک تخمک تولید می‌کند که پس از ترکیب آن با اسپرم و تشکیل جنین، یک یا دو جنین را به امید اینکه یک حاملگی اتفاق بیافتد منتقل می‌کنند.
وی شانس بارداری از این طریق را حدود 30 تا 40 درصد عنوان کرد و گفت: جنین‌های اضافه را منجمد می‌کنند که پس از آنکه بارداری اتفاق افتاد و نوزاد از انتقال جنین تازه متولد شد، امکان تولد جنین‌های دیگر در صورت خواست مادر وجود داشته باشد.
مسئول آزمایشگاه مرکز باروری و ناباروری اصفهان افزایش مدت زمان نگهداری را در این تکنیک باروری مهم ارزیابی کرد و با اشاره به دو روش مرسوم در انجماد جنین گفت: این نوزاد حاصل از روش انجماد آهسته، جنین بوده است که روشی قدیمی است و شانس زنده ماندن در این روش 50 تا 70 درصد عنوان می‌شود، اما در روش انجماد سریع و شیشه‌ای که حدود 5 سال است در کشور به کار گرفته می‌شود شانس زنده ماندن جنین 90 تا 100 درصد برآورد می‌شود.
وی در مورد هدف و کاربردهای استفاده از تکنیک انجماد جنین نیز گفت: با این روش چنانچه مادر باردار نشد برای بار دوم نیاز به تحریک تخمک گذاری و بیهوشی مجدد نبوده و هزینه‌های بیمار در دوره‌های بعد به یک دهم کاهش پیدا می‌کند.
دکتر نصر اصفهانی افزود: در دنیا این روش متداول است و تفاوتی بین سلامت نوزادانی که از این طریق به دنیا می‌آیند با دیگر نوزادان وجود ندارد.
