شمار قربانیان فاجعه اتمی چرنوبیل که ۲۶ آوریل سال ۱۹۸۶ رخ داد تا امروز مورد مناقشه است. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و سازمان جهانی بهداشت بر این باورند که دلیل ۴ هزار مورد بیماری سرطان کشنده در میان امدادگرانی که پس از انفجار در رآکتور شماره چهار نیروگاه چرنوبیل، به این منطقه اعزام شدند تشعشات مواد رادیواکتیو است.
اما فعالان محیط‌زیست از جمله سازمان صلح سبز این برآورد را عیرمنطقی میدانند و معتقدند که شمار قربانیان فاجعه چرنوبیل ده برابر بیشتر از این رقم است.
پوششی برای ۱۰۰ سال آینده
پوشش محافظی که یک ماه پس از فاجعه روی رآکتور شماره چهار این نیروگاه نصب شد از اواسط دهه ۹۰ میلادی در خطر ریزش قرار دارد.
اکنون قرار است پوشش تاز‌ه‌ای روی این رآکتور نصب شود که ۱۰۰ سال دوام خواهد داشت. این پوشش ساخت کنسرسیوم "نوارکا" است که از مجموعه چندین شرکت فرانسوی، آلمانی و اوکراینی تشکیل شده است.
نوارکا سال ۲۰۰۷ میلادی از سوی دولت اوکراین سفارشی یک میلیارد یورویی برای ساخت پوشش جدید نیروگاه چرنوبیل دریافت کرد.
البته بخش اعظم این پول توسط اتحادیه اروپا هزینه شده است. ایالات متحده آمریکا، کانادا و ژاپن نیز بخشی از هزینه‌های ساخت این پوشش راتأمین کردند.
پوشش جدید ۲۵۷ متر طول و ۱۰۹ متر ارتفاع دارد. وزن این محفظه به ۲۹ هزار تن می‌رسد.
ساخت این پوشش به دلیل تشعشات بالای مواد رادیواکتیو از رآکتور شماره چهار، در محل ممکن نیست.
از این رو این قرار است این پوشش پس از ساخت به ساختمان مجاور منتقل و سپس روی پوشش قدیمی کشیده شود.
آینده ناروشن نیروگاه چرنوبیل
تاریخ اتمام این پروژه تابستان سال ۲۰۱۵ پیش‌بینی شده است. البته مقامات اوکراینی امیدوارند که ساخت و نصب پوشش جدید سریع‌تر به پایان برسد.
مدیریت نیروگاه چرنوبیل نیز ابراز امیدواری کرده است که پس از نصب این پوشش، امکان خروج و بازیافت مواد رادیواکتیو از رآکتور شماره چهار آغاز شود.
کارشناسان اتمی چنین ادعایی را سوال‌برانگیز میدانند. ولادیمیر اوساتنکو، کارشناس اتمی از اوکراین معتقد است تا امروز هیچ‌کس کوچک‌ترین تصوری از خطرات موجود در نیروگاه چرنوبیل و رآکتور تخریب شده شماره چهار آن ندارد.
او در گفتگو با دویچه‌وله یادآور شد: «اطلات مربوط به میزان مواد رادیواکتیو در آکتور شماره چهار پس از فاجعه اتمی دستکاری شدند؛ درست مانند سایر اطلاعات مربوط به موقعیت نیروگاه»
به باور ولادیمیر اوساتنکو تمامی طرح‌های ضرور برای ایمن‌کردن بیشتر این نیروگاه تخریب‌شده، بر اساس اطلاعات ناروشن تنطیم شده‌اند.
البته این امکان وجود دارد که پس از نصب پوشش جدید، پوشش قدیمی را از روی رآکتور جدا کرد تا با اندازه‌گیری تشعشات آن، تخمینی از میزان مواد رادیواکتیو فعال در این رآکتور به دست آورد.
به باور اوساتنکو، واقعیت اینجاست که با نصب پوشش جدید وضعیت نیروگاه چرنوبیل تا مدتی ثابت نگاه داشته می‌شود. او معتقد است که نصب محفظه جدید، تنها مشکلات فراوان این نیروگاه را از نظر دور خواهد کرد.
