احمدرضا رادان به مهر گفت که تصویب این قانون به نفع کشور است.رادان تاکید کرد: بخشی از جرائم کشور بهویژه قتل، زورگیری و نزاع با استفاده از سلاح سرد رخ میدهد که با تصویب قانون ممنوعیت حمل سلاح سرد میتوان از بروز آنها جلوگیری کرد.
او ادامه داد: بسیاری از دارندگان این سلاحها در حالتی که بر اعصاب و رفتار خود کنترل ندارند از این وسیله استفاده میکنند لذا بهطور قطع تصویب این قانون به نفع کشور و در کاهش جرم و جنایت اثرگذار است.
جانشین فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران درباره دلیل توقف روند تصویب این قانون توضیح داد: نمایندگان مجلس ایراداتی از جمله اطلاق سلاح سرد به سایر چاقوها از جمله چاقوی آشپزخانه مطرح کردهاند؛ این در حالی است که در برخی موارد سلاحهایی که توسط مجرمان استفاده میشود همانند شمشیر با کارد آشپزخانه متفاوت است.
لایحه ممنوعیت حمل سلاح سرد را نیروی انتظامی به مجلس ارائه کرده و نهایتا در کمیسیون به تصویب رسید اما هرگز به صحن علنی راهنیافت و اکنون نیز تا پایان مجلس هشتم در صحن علنی مطرح و تصویب نخواهد شد. در حال حاضر، حمل سلاح سرد جرم بزرگی نیست. تنها ماده قانونی که انگیزه مبارزه با سلاحهای سرد است، ماده917 قانون مجازات اسلامی است که به موجب آن، هرکس به وسیله چاقو یا هر نوع اسلحه دیگری تظاهر به قدرتنمایی کرده و در نزاعهای خیابانی از آن استفاده کند، بنا بر رأی دادگاه به 6 ماه تا 2سال حبس تعزیری یا 74ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
سال 89 پلیس تهران برای نخستین بار اقدام به اجرای طرح جمعآوری و برخورد با حاملان سلاح سرد کرد؛ طرحی که تنها در مرحله اول آن هزار نفر دستگیر و هزاران چاقو، قمه، خنجر و تبر از افراد کشف و ضبط شد. با اجرای این طرح بسیاری از افراد ابتدا با آن مخالفت کردند اما برخی نمایندگان مجلس و قوهقضاییه اجرای این طرح را قانونی اعلام کردند. فهرست بلند جرائم منجر به قتل که امکان راهیابی به رسانههای پرمخاطب را داشتهاند اما به این وسیله هم کوتاه نشد.
براساس گزارشهای رسمی پلیس، در مدت یکساله پس از اجرای طرح پلیس، بهخاطر تعلل برای تصویب قانون منع حمل سلاح سرد، 44درصد از قتلهای کشور با سلاح سرد رخ داده و وقوع قتل با استفاده از سلاح سرد بیش از 3درصد افزایش داشته است. همچنین69.3 درصد از قتلهای دهه گذشته خورشیدی بدون برنامهریزیقبلی و در اثر یک حادثه ناخواسته رخ داده است. اغلب ضاربان در این حوادث کنترل خشم خود را از دست دادهاند و با وسیلهای که در اطراف خود داشتهاند یا سلاح همراه خود، چند ضربه به طرف مقابل وارد کردهاند.
براساس پروندههای ارجاعی به سازمان پزشکی قانونی در دهه هشتاد (1380 تا 1389)، 11 هزار و 119 نفر بر اثر اصابت سلاح سرد، جان خود را از دست دادهاند که بهطور متوسط در هر سال هزار و 119 نفر به وسیله این سلاح کشته شدهاند؛ یعنی تقریبا هر روز 3 نفر.