این منطقه حدودا در ارتفاع 2500 تا 2800متری قرار داشته و آب و هوای کوهستانی و سردی دارد. بالاده در واقع در جنوب شرقی ساری و شمال سمنان و بین رشته کوه‌های البرز که از غرب به شرق کشیده شده‌اند - جایی که رطوبت و خنکای جنگل در کویر سمنان رو به خشکی می‌گراید- قرار گرفته است. بارش نخستین برف پاییزی در آبان بر بلندای کوه چهارنو شروع می‌شود و برف تا اوایل خرداد در دره‌های این منطقه باقی می‌ماند. در فصل بهار سراسر منطقه با گل‌های رنگارنگ وحشی و شکوفه‌های درختان آذین‌بندی می‌شود و عطر گل‌های بهاری مشام آدمی را می‌نوازد و چشم‌اندازی‌هایی بدیع به وجود می‌آورد. در فصل تابستان نیز که هوای مازندران در اغلب مناطق دست‌کم به 38درجه سانتی‌گراد می‌رسد و به‌خاطر رطوبت بالا نفس کشیدن برای انسان مشکل می‌شود، در این منطقه گرمای هوا به ندرت به 20درجه می‌رسد.
در شمال روستای بالاده قله شاهدژ قرار دارد که در واقع سمبل و نماد این روستاست. دامنه‌های شاهدژ تا ارتفاع 2500متری پوشیده از جنگل است و در تاج قله، دیوار سنگی سفید و براقی در آفتاب پرنور کوهستان چون نگینی درخشان بر مخملی زمردین دیدگان را به خود معطوف می‌دارد. در بالای این قله زمینی سرسبز و نیمه‌هموار با پوشش علفی حدود یک‌هزار مترمربع قرار دارد که نشانه‌‌ای از دژ و اماکن مسکونی کهن در آن به چشم می‌خورد؛ البته امروزه جز تکه‌های خشت و سنگ‌چین خرابه‌هایش چیزی از آنها باقی نمانده است.
آموزگار و عضو شورای محل روستای بالاده به خبرنگار ما گفت: منطقه بالاده دارای ظرفیت‌های بالقوه طبیعی و فرهنگی است که امیدواریم با معرفی آن به‌عنوان منطقه ویژه گردشگری بتوانیم زمینه‌های رشد و توسعه اقتصادی و فرهنگی را فراهم آوریم. محمد آتنی‌مفرد در بیان موقعیت و مشخصات این روستا افزود: روستای بالاده در زمستان با 14خانوار حدود 64نفر جمعیت دارد و در فصل تابستان با 300خانوار جمعیت آن به هزارنفر می‌رسد و از امکاناتی همچون برق و تلفن بهره‌مند است. وی ادامه داد: همچنین یک‌مسجد و تکیه و یک‌مدرسه ابتدایی و حمام در این روستا وجود دارد و بیشتر مردمان این روستا سالخورده هستند و شغل آنها دامپروری و کشاورزی است. وی به جاذبه‌های طبیعی در این روستا اشاره کرد و گفت: علاوه بر قله شاهدژ، آبشارهایی از جمله آبشار بندگا و غارهایی چون غار رستم‌مدن و غارهای دیوار جنوبی قله شاهدژ در این منطقه وجود دارد. آتنی مفرد خاطرنشان کرد: به‌دلیل اینکه پیش از این بحث گردشگری یا کوهنوردی در این روستا مطرح نبوده برای گردشگرانی که به این منطقه سفر می‌کنند امکانات کافی وجود ندارد.
علی رفیعی یکی از اهالی بالاده نیز در رابطه با مشکلات این روستا گفت: از جمله مشکلاتی که در روستا به چشم می‌خورد نداشتن مرکز بهداشت، نبود سیستم جمع‌آوری و امحای زباله در فصل تابستان و نداشتن راه ارتباطی مناسب است. وی افزود: رفت‌و‌آمد در این روستا در زمستان به‌علت بارندگی‌های شدید، رانش زمین و ریزش کوه به‌سختی صورت می‌گیرد. منطقه بالاده علاوه بر قله شاهدژ دارای مکان‌های باستانی فراوانی است که تاکنون تعدادی از آنها به‌عنوان آثار ملی کشور ثبت شده‌اند که از معروف‌ترین آنها می‌توان به تپه باستانی قلعه گردن اشاره کرد. این تپه به آیش‌سر معروف بوده و هنوز هم اشیایی تاریخی نظیر خنجر، کارد و سفالینه از این منطقه به دست می‌آید.
دامنه شمالی این روستا به سبب شرایط ویژه اقلیمی، از سوی حفاظت محیط‌زیست ایران به منطقه حفاظت شده حیات‌وحش تبدیل شده است. در این منطقه حیوانات وحشی مانند خرس، یوزپلنگ، گراز، گرگ، گوزن کوهی، روباه، شغال، راسو، سمور، مارهای سمی و همچنین پرندگانی مانند عقاب کوهستان، کرکس، باز، کبک و کلاغ زندگی می‌کنند. در ضمن درختان تنومند و کهنسال مرس، انجیلی، ممرز، کچب، موزی و درختچه میوه‌های جنگلی نظیر زرشک، ولیک و درختچه‌های سرو جنگلی خوابیده بر زمین با نیم متر ارتفاع و بوته‌های بزرگ گون از پوشش گیاهی ارتفاعات این منطقه به‌حساب می‌آیند.
