والتر سالس کارگردان خلاق برزیلی حالا در 56 سالگی همچنان فیلم می‌سازد و دغدغه‌های خاص خودش یعنی رخت بربستن عدالت را در دنیا در قصه‌های تصویری‌اش فریاد می زند. یکی از افسوس‌های حقیقی کن، از دست دادن سالس بوده است. آنها که همیشه به کشف استعدادها معروفند و اصلا بدین لقب به خود می‌بالند، والتر سالس را حقیقتا نادیده گرفتند تا او در جشنواره برلین خود را نشان دهد.
سالس حالا به همه نشان‌ها و افتخارات رسیده است. هم گلدن گلاب برده و هم بفتا و هم اینکه شیر طلایی را به خانه برده و دوبار هم نامزد دریافت اسکار شده. او سه بار هم در کن شرکت کرده .
در سال 2004 برای اولین بار با درام تاریخی "خاطرات موتور سیکلت"که برایش جایزه ویژه هیات داوران را به همراه داشت به کن آمد.در سال 2008 نیز با تریلر نفسگیر "خط عبور" در کن حاضر بود و امسال نیز که با درام "در جاده"شانس خود را برای کسب نخل طلا آزمایش می کند.
سالس استاد ژانر فیلم‌های جاده‌ای نیز هست و اثر آخرش نیز که اصلا اسمش روی خودش هست. داستان "در جاده" قصه دو جوان سرکش به نام‌های دین و سال است که ناغافل به جاده می‌زنند تا ندیده‌ها و نشنیده‌ها را تجربه کنند. این دو به هیچ صراطی مستقیم نیستند و حرف خودشان را می‌زنند. با این همه قرار نیست که مدام دنیا همیشه به کامشان باشد...
در جاده یک بازیگر بسیار خاص دارد: "ویگو مورتنسن". او نقشی فرعی اما اثرگذار و دارای بار کاریزماتیک در این فیلم دارد. کریستین استیوارت نیز در فیلم بازی می‌کند و البته انتخاب او برای این نقش کمی تا قسمتی عجیب می‌نماید.
"در جاده"دومین فیلم انگلیسی زبان والتر سالس به حساب می‌آید و البته گران‌ترین فیلمش! بودجه فیلم حدود 25 میلیون دلار بوده است.
