- همشهری آنلاین: آقای سبحانینیا؛ فاصله زیاد تعداد آراء رئیس مجلس نهم با آراء نواب رئیس مجلس چگونه قابل تحلیل است؟
حجتالاسلام حسین سبحانینیا: در زمان انتخاب رئیس مجلس چون یک کاندیدا در مقابل آقای لاریجانی قرار گرفته بود لذا همین شرایط قابل پیشبینی بود. هر چند تعداد آراء آقای لاریجانی نسبت به آراء وی در انتخابات هیئت رئیسه موقت مجلس افزایش هم داشت اما طبیعی بود تعدادی هم به آقای حداد عادل رأی دهند. در انتخاب نواب رئیس چون حجتالاسلام ابوترابیفرد هم در لیست ما بود و هم در لیست دوستان مقابل (یعنی در لیست مشترک بود) لذا هم آنها و هم ما به وی رأی دادیم لذا قابل پیشبینی بود که رأی نواب رئیس هم بالا باشد ولی مهندس باهنر فقط در لیست ما بود و در لیست آقایان نبود لذا بیشتر رأی دوستان جبهه متحد را داشت.
- برخی حامیان ریاست غلامعلی حداد عادل بر مجلس نهم، وقتی 8 خرداد ماه انتخابات تعیین رئیس موقت مجلس با رقابت علی لاریجانی و غلامعلی حداد عادل برگزار شد و لاریجانی رئیس موقت شد، اعلام کردند حداد عادل دیگر برای انتخابات 16 خرداد که مربوط بهa انتخاب ریاست دائم مجلس بود کاندیدا نمیشود. اما آقای حداد عادل کاندیدا شد. آیا اتفاق خاصی قابل پیشبینی بود که حداد عادل دوباره به رقابت با لاریجانی آمد.
آراء آقایان لاریجانی و حداد عادل در انتخابات تعیین رئیس موقت مجلس نهم نشان داد که وضعیت رأیها چطور است. بهتر این بود که دوستان، شخصیت دکتر حداد را دیگر هزینه نکنند چون ایشان شخصیت ارزشمندی است. با وجود نتایج انتخابات هیئت رئیسه موقت، نمیدانم حامیان ریاست آقای حداد عادل با چه تحلیلی در جریان انتخاب رئیس دائم مجلس دوباره ایشان را ترغیب به کاندیداتوری کردند. اگر بنا بود دوستان به ریاست آقای لاریجانی رأی ندهند و بنا بود به یک نفر دیگر رأی دهند، چه بهتر بود آقای حداد را هزینه نمیکردند و فرد دیگری را میآوردند.
- یعنی آقای حداد عادل در انتخابات ریاست دائم مجلس نهم به صورت تشکیلاتی کاندیدای ریاست مجلس شد؟
برداشتم این است که حداد عادل تشکیلاتی آمد اما همین تشکیلات باید تحلیلی از وضعیت میداشت. اگر آمدن حداد در انتخابات ریاست دائم مجلس نهم صرفاً برای این بود که حامیانش رأی سفید ندهند، خوب میتوانستند فرد دیگری را کاندیدا کنند، نه الزاماً حداد عادل را. اگر دوستان میخواستند حتماً به کسی غیر از لاریجانی رأی دهند خوب همین کار را برای کس دیگری غیر از حداد عادل هم میتوانستند بکنند. از نگاه من شخصیت حداد را هزینه این کار کردن، خیلی مطلوب به نظر نمیرسید.
- رهپویان در چند مرحله بر وحدت اصولگرایان تأکید داشت اما وقتی در انتخابات هیئت رئیسه موقت مجلس نهم مشخص شد علی لاریجانی دارای رأی بیشتری است، باز هم حداد عادل را برای رقابت با لاریجانی به میدان آورد. رفتار رهپویان در این عرصه چگونه قابل ارزیابی است؟
رهپویان و حامیان ریاست آقای حداد عادل میتوانستند در انتخابات ریاست دائم مجلس نهم، آراء را به سمت لاریجانی سوق دهند ولی دوستانمان اینجا هم نشان دادند علی رغم شعارهایشان، پایبند به شعارها نبودند و میخواستند از شعار وحدت به طور ابزاری استفاده کنند. همان افراد که میگفتند بنشینیم و جلسه داشته باشیم تا رأی رئیس آتی مجلس بالا رود و رئیس از موضع اقتدار بتواند کار کند، در مرحلهای که میدانستند رأی ندارند نباید کاندیدایی مطرح میکردند بلکه اتفاقاً میآمدند روی همان شعارشان به لاریجانی رأی میدادند تا با قوت بیشتری بتواند کار را دنبال کند. اما در عمل نشان دادند به چنین چیزی اعتقادی ندارند.
- با توجه به نتایج آرائی که کاندیداهای هیئت رئیسه مجلس نهم داده شده است، کدام گروه سیاسی در مجلس نهم را میتوان اکثریت مجلس نهم دانست؟
اکثریت مجلس نهم، اصولگرایان رهروان ولایت (حامی علی لاریجانی) هستند.
- اختلافنظرهایی که بین دو گروه عمده اصولگرایی مجلس نهم (حامیان ریاست لاریجانی و حامیان ریاست حداد) وجود دارد تا چه حد آثار تخریبی برای پارلمان و کل کشور میتواند داشته باشد؟
اختلافنظر در برخی مسائل کاری و اجرایی طبیعی است ولی روی اصول، اختلافنظری نیست و مجموعاً نیروهای اصولگرا بر روی اصول کلی انقلاب و نظام و ولایت مشترک هستند. اختلافنظرهایی است و بد هم نیست. خود این باعث میشود این دو فراکسیون اصولگرایی فعالتر و دارای طرح و نظر و حضور با نشاطتر در مجلس باشند با توجه به اینکه به هر حال احساس میکنند یک فراکسیون دیگری هم است و این میتواند باعث کارآمدی حرکت کلی اصولگرایی شود.