مهم‌ترین نشانه نارضایتی بازنشستگان از این بیمه را می‌توان در اعتراض‌هایی جست که بر قطع بیمه طلایی وارد کرده‌اند. وقتی اعلام شد که بازنشستگان آموزش و پرورش از پوشش بیمه طلایی خارج شده‌‌اند موج اعتراضی جدی از این گروه برخاست؛ موجی که نشان می‌داد همه این بازنشستگان ترجیح می‌دهند از خدمات بیمه طلایی برای درمان استفاده کنند و این ترجیح نشان داد که خدمات بیمه‌‌ای دیگر مورد پسند و قبولشان نبوده است.
بیمه یک بازار است که همانند سایر بازارها رقابت عامل اساسی در تعیین سرنوشت شرکت‌هایی است که به نوعی در این حرفه فعال هستند، هر چه میزان خدماتی که شرکت‌های بیمه به بیمه‌گران ارائه بدهند و از کیفیت بهتری برخوردار باشند، طبیعتا بیمه‌شوندگان با میل بیشتری از این نوع خدمات استقبال می‌کنند، بر همین اساس عکس این معادله نیز پابرجاست و بیمه‌شدگان حق دارند که اگر خدمات ارائه شده متناسب با نیازشان نبود، اظهار نارضایتی کنند.
در این معادله‌ها واقعیت حرف نخست را می‌زند و خدمات در شرایط موجود مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. حسین فرنام، رئیس کانون بازنشستگان وزارت امور اقتصادی و دارایی گفته که شرکت بیمه آتیه سازان حافظ پارسال در ارائه خدمات عملکرد خوبی داشته است. او در خبری که روی پایگاه خبری صندوق بیمه خدمات درمانی منتشر شده به این نکته اشاره کرده که منتهی این سازمان است که باید میزان تعهدات و سقف خدمات درمانی را در قرارداد افزایش دهد.
اظهارنظر اولیه فرنام با درخواستی که برای افزایش تعهدات داشته با هم تناقض جدی دارد، بر فرض اینکه بپذیریم تمامی بازنشستگان وزارت امور اقتصادی و دارایی از خدمات ارائه‌شده بیمه آتیه‌سازان حافظ رضایت کامل دارند و اظهارنظر رئیس کانون بازنشستگان این وزارتخانه نیز براساس رضایت افراد است، چرا می‌بایست شرکت آتیه‌سازان حافظ سقف تعهداتش را افزایش دهد؟ در شرایطی که بیمه‌شدگان از این خدمات رضایت دارند و عملکرد این شرکت در سال گذشته خوب بوده به افزایش سقف خدمات درمانی نیازی نیست.
طلایی‌که مس شد
بازنشستگان آموزش و پرورش همچنان در تلاشند تا شرایطی ایجاد کنند که از خدمات بیمه طلایی استفاده کنند. صندوق بازنشستگی کشوری که متولی تمامی بازنشستگان دولت است اعلام کرده بود که تا پایان خرداد با برگزاری یک مناقصه تکلیف بیمه تکمیلی بازنشستگان را روشن خواهد کرد و بالاخره با برگزاری یک مناقصه شرکت آتیه‌سازان حافظ برنده شد و باز هم بیمه تکمیلی بازنشستگان بر عهده این شرکت خواهد بود.
این آدم‌های مسن
بازنشستگان آدم‌هایی هستند با سن بالای 50 سال، با گذر عمر نیازهای پزشکی افراد هم تغییر می‌کند، اگر افراد 30 تا 40 ساله سالی یا ماهی یک‌بار برای عفونت گلو به پزشک مراجعه می‌کنند در عوض کسانی که سنشان بالای 50 سال است مشکلات بینایی، شنوایی، دندانپزشکی و ارتوپدی دارند که باید مرتب زیرنظر پزشک باشند و از وسایل کمک پزشکی استفاده کنند، در این گروه افراد مبتلا به دیابت، بیماری‌های قلبی،
فشار خون بالا و. . . نیز هستند بنابراین 12 ماه سال نیازمند استفاده از دارو هستند در واقع استفاده از دارو و مکمل‌های درمانی جزء جدا نشدنی زندگی افراد مسن است، کشمکش بین داروی ایرانی و داروی خارجی، خرید عینک، عصا و سمعک یکی از مهم‌ترین درگیری‌های ذهنی بازنشستگان است. شرکت‌بیمه‌ای که قرار است خدمات تکمیلی بیمه درمان را به این گروه از افراد ارائه دهد لازم است تا با محاسبه سود و زیان مشکلات درمانی آنها را پوشش دهد وگرنه به چه کار آید این بیمه.
