به تازگی ساز استاد غلامحسین سمندری، که او را قبله دوتار خراسان رضوی می‌خواندند به موزه موسیقی اهدا شد. غلامحسین سمندری، استاد موسیقی خراسان، سوم فروردین‌ماه سال1391 در سن 80سالگی دار‌فانی را وداع گفت. از همان ابتدا زمزمه‌هایی برای اهدای ساز این استاد موسیقی نواحی به گوش رسید تا چندی پیش حسن سمندری، پسر زنده‌یاد غلامحسین سمندری با حضور در موزه موسیقی ضمن امضای توافقنامه‌ای با علی مرادخانی، مدیر موزه موسیقی، دوتار استاد سمندری را در اختیار موزه قرار داد.
حسن سمندری درباره شخصیت پدرش گفت: «استاد سمندری را قبله دوتار خراسان رضوی نامیده بودند و همه هنرمندان و هنردوستان از او به‌عنوان نوازنده‌ای چیره‌دست و به‌اصطلاح پنجه‌طلایی یاد می‌کردند.»
او بهترین مکان برای ساز استاد سمندری را موزه موسیقی دانست و افزود: «ساز، یادگار ارزشمندی است که از استاد سمندری به‌جامانده و همانطور که اسم استاد سمندری در تاریخ موسیقی ماندگار است، ساز استاد هم نباید از بین برود؛ به همین دلیل بهترین جا برای نگهداری ساز استاد سمندری، موزه موسیقی است؛ در اینجا از این ساز به خوبی نگهداری می‌شود؛ ضمن اینکه مردم هم می‌توانند از ساز استاد سمندری دیدن کنند و خود استاد هم خوشحال است از اینکه سازش در دست دیگری نیست.»
پس از درگذشت استاد سمندری در فروردین‌ماه امسال حسن سمندری شاگردان پدر را آموزش می‌دهد. او در ادامه گفت: «خیلی‌ها هم از من خواستند تا ساز استاد سمندری را نگه دارم و به من گفتند که خودت نوازنده‌ای و در حال حاضر من شاگردهای استاد سمندری را درس می‌دهم، نه اینکه من جای او باشم، من خودم شاگرد استاد سمندری هستم و می‌توانستم خودم این ساز را نگه دارم، اما نگهداری این ساز با رضایت استاد نبود.»
حسن سمندری با اشاره به جایگاه ساز نزد این استاد موسیقی نواحی گفت: «پیش از این استاد سمندری وصیت کرده بود، ساز را به جایی تحویل بدهید که از آن به خوبی نگهداری کنند. او نزدیک به 50سال این ساز را دست گرفته بود و آن را بیشتر از پسرش دوست داشت. حتی وقتی می‌خوابید ساز را روی سینه‌اش می‌گذاشت تا خوابش می‌برد. وی بارها در مصاحبه‌هایش گفته بود که هیچ از مال دنیا نمی‌خواهم غیریک ساز.»
مرحوم حسین سمندری در سال1311 در خانواده‌ای متوسط در باخرز تایباد متولد شد و از هشت‌سالگی با موسیقی دوتار آشنا شد. او نزد استادان بزرگ موسیقی تعلیم یافت و پیشرفت موسیقی استاد خیلی زود فراگیر و جهانی شد و توانست در بسیاری از جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی حضور یافته و مقام‌هایی را کسب کند. حضور او در جشنواره‌های آلمان، ایتالیا، فرانسه، یونان، لبنان، سوئیس و اتریش پررنگ بوده است. مرحوم سمندری را با مقام معروف سرو خرامان و با آواز استاد ابراهیم شریف‌زاده می‌شناسند. یهودی منوهین، ویولونیست مشهور بین‌المللی درباره او گفته است: «حاضرم تمام افتخاراتم را بدهم اما در عوض بتوانم پنجه‌های این مرد روستایی را داشته باشم.» حسن سمندری، بی‌هیچ چشمداشتی ساز پدر و استاد خود را به موزه اهدا کرده است.
