همان ذرات پرانرژی که در ارتفاعات اتمسفر زمین منجر به شکل گیری شفق‌های شمالی خیره‌کننده و رنگارنگ می‌شوند در ارتفاع 70 متری از سطح زمین صدای عجیبی مشابه کف زدن از خود ایجاد می‌کنند.
این صداهای عجیب تاییدی بر گزارش‌ها و افسانه‌های محلی هستند که توسط گردشگران بیان می‌شوند، افرادی که از گذشته‌های دور صدای شفق‌های شمالی را تشریح کرده بودند.
به گفته اونتو لین محقق دانشگاه آلتو در فنلاند در گذشته محققان فکر می‌کردند شفق‌های شمالی بسیار دورتر از آن هستند که مردم بتوانند صدای آن را بشنوند. این درست است و تحقیقات ما نشان می‌دهند که منبع اصواتی که به شفق‌های قطبی نسبت داده می‌شوند همان ذرات پرانرژی هستند که از خورشید به سوی زمین پرتاب می‌شوند. این ذرات یا اختلالات ژئومغناطیسی که به واسطه آنها تولید می‌شوند صدایی از خود به وجود می‌آورند که به نظر به زمین نزدیک می‌آید.
لین و همکارانش موقعیت صدای کف زدن را به واسطه مقایسه صداهای ضبط شده توسط سه میکروفن در منطقه‌ای که شفق‌های قطبی در آن زیاد رخ می‌دهند، تعیین کردند. محاسبات همزمان موسسه هواشناسی فنلاند نیز داستانی مشابه را در تشکیل شفق‌های قطبی نشان دادند.
صدای شفق‌ها طی هربار شکل گیری شفق قطبی به وجود نمی‌آید و در عین حال این اصوات به اندازه‌ای ضعیف و کوتاه هستند که شنیدن آنها نیازمند دقت بسیار و حذف صداهای پس‌زمینه است. دانشمندان هنوز مطمئن نیستند صدای شفقی چگونه به وجود می‌آید. این صداها تنوع زیادی داشته و می‌توانند به کف زدن، صدای ترقه و صدای انفجار‌های مبهم شباهت داشته باشند. محققان بر این باورند به دلیل وجود این تنوع صدایی چندین مکانیزم باید برای ایجاد آنها فعال باشد.
شفق‌های قطبی هزاران سال است که انسان‌ها را شیفته خود کرده‌اند. این پدیده زیبا در اثر برخورد ذرات باردار خورشیدی با مولکول‌های اتمسفر زمین به وجود می‌آیند. خطوط میدان مغناطیسی زمین این ذرات را به سوی قطب‌های زمین هدایت کرده و باعث تشکیل شفق‌های شمالی در قطب شمال و شفق‌های جنوبی در قطب جنوب می‌شوند.
