گویی آنقدر جای خود را در دل متولیان امر سلامت کشور باز کرده است که هیچ‌یک از آنها رغبتی برای منع و جمع شدن آن نشان نمی‌دهند.انگار مردم هم بسیار دوستش دارند چرا که با وجود آنکه همه می‌دانند برای سلامتی‌شان بسیار خطرناک است هنوز هم از آن استفاده می‌کنند و تازه این روزها برخی از روزه‌داران به‌خصوص در هنگام افطار، حضورش را که می‌بینند ذوق زده هم می‌شوند. به‌ویژه وقتی که پس از ساعت‌ها روزه‌داری در داخل آن آش، حلیم، شله زرد و... ریخته شده باشد.
درست حدس زدید این کالای پرطرفدار و خطرناک چیزی نیست جز ظروف یک‌بار مصرف پلاستیکی که این روزها در‌ماه مبارک رمضان، همچون سایر مراسم اعیاد و سوگواری در کشور بین مردم دست به‌دست می‌چرخد و این درحالی است که استفاده از این ظروف به‌دلیل خطرات بسیار زیاد آن بر سلامت انسان، در بسیاری از کشورها ممنوع اعلام شده است.
روزنامه همشهری بارها و بارها مطالبی را از قول کارشناسان بهداشتی و پزشکی کشور درباره آسیب‌ها و خطرات جدی‌ای که براساس جدیدترین تحقیقات، این ظروف برای سلامتی انسان دارند منتشر کرده و مسئولان و متولیان امر سلامت کشور به دفعات اعلام کرده‌اند که این ظروف جمع‌آوری می‌شود اما به‌رغم این وعده‌ها، ظروف یک‌بار مصرف پلاستیکی همچنان با رنگ‌ها و شکل‌های متعدد در همه جا دیده می‌شوند.
روی سخنم با مسئولان بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است که داعیه رسیدگی به مسائل و مشکلات بهداشتی مردم را دارند. براساس گفته‌های کارشناسان بهداشتی و پزشکی کشور خطر استفاده از ظروف یک‌بار مصرف پلاستیکی کمتر از خطر آزبست و اشعه ایکس نیست. این ظروف سرطان‌زا هستند و بارها و بارها در این‌باره کارشناسان هشدارهای جدی داده‌اند. چرا نسبت به سلامت مردم تا این حد بی‌تفاوت هستید؟ مگر نه اینکه همواره در سخنان خود بر عبارت پیشگیری بهتر از درمان است تأکید دارید؟
آیا بی‌تفاوتی نسبت به سلامت مردم نوعی پیشگیری است؟
تا چه هنگام قصد دارید به جای عزم و اراده جدی به شعار بسنده کنید؟ تا چه وقت به جای نظارت و پیگیری، بر وعده‌های عمل نشده خود اصرار دارید؟ چرا تولید این ظروف سرطان‌زا ممنوع اعلام نمی‌شود؟ به چه دلیل حل یک مشکل جدی که سلامت مردم را نشانه گرفته همچنان لاینحل باقی مانده است؟ مگر نه اینکه همواره از کمبود تخت‌های بیمارستانی و نداشتن اعتبار و... سخن می‌گویید، آیا نمی‌شود با مدیریت صحیح، عملکرد سریع و نظارت دقیق در بخش پیشگیری، از هزینه‌های سرسام‌آور درمان کاست؟ متولیان امر سلامت کشور هیچ‌گاه فراموش نکنید که شما نسبت به سلامت و جان مردم مسئول هستید و سلامت مردم تنها با شعار و وعده‌های غیرعملی شما تضمین نخواهد شد.
