این مثل که نشانه اوج انزجار و حساسیت نسبت به کسی یا چیزی شمرده میشود، برگرفته از عارضهای پزشکی است،چرا که در حقیقت امر نیز برخی از افراد آنقدر نسبت به بعضی از مادهها حساس هستند که به محض هرگونه مواجههای با آن بدنشان شروع میکند به کهیر زدن.
کهیر زدن در اصطلاح پزشکی ایجاد برآمدگیهای قرمز و خارشدار پوست با مرکز متمایل به رنگ سفید است. کهیر واکنشی به هیستامینهاست، مادهای که پیش از این در بحث درباره آلرژی درباره آن توضیح دادهایم. به این ترتیب هر چیزی که بتواند ایجاد آلرژی کند میتواند باعث ایجاد کهیر نیز بشود. البته گاهی موادی که انتظار آلرژیزایی را از آنها نداریم نیز تولید آلرژی و در نتیجه کهیر میکنند. مصرف داروهای ضدحساسیت (آنتی هیستامینها) درمان پزشکی مناسبی برای کهیرها هستند اما با این توجه که آنتیهیستامینها خوابآور نیز هستند بد نیست به پیشنهاد طب مکمل و گیاه درمانگران نیز بعد از مشاوره با پزشک توجه کنیم.
در وهله اول باید بدانیم که برخی از گیاهان در طبیعت وجود دارند که خود حاوی ضدحساسیتهای طبیعی هستند. طی تحقیقات ثابت شده است گیاهانی مثل بابونه و مرزنگوش وحشی هفت ترکیب ضدحساسیت دارند. گیاهانی مانند اکیناسه، رازیانه، انجیر، گریپفروت، ترخون، چای، آویشن و بومادران هم هر کدام حاوی پنج ترکیب ضدحساسیتی هستند. ترکیب این گیاهان و چای درستکردن از آنها غیرازخوردن با مالیدن آن بر موضع بیرونی کهیرها میتواند مؤثر واقع شود.
طی یک مطالعه علمی نشان داده شده سبزی جعفری نیز از ترشح هیستامینها جلوگیری میکند. از همین رو نوشیدن آب جعفری به همراه آب هویج یا گوجهفرنگی برای تحملکردن طعم آن میتواند برای درمان کهیر مفید باشد. خیساندن250گرم زنجبیل در چهار لیتر آب برای پنج دقیقه و اضافهکردن آن به آب گرم وان و استحمام آن نیز از دیگر توصیههای گیاه درمانگران است. همچنین سفارش شده برای کهیرهای بسیار خارش دار چند مشت بلغور جو دو سر در وان آب گرم حمام ریخته شود و استحمام شود.