به گزارش ایلنا، شهرام حیدریان در ابتدای این نشست به بیان نکاتی درباره فیلمهای انیمیشن خود پرداخت و گفت: ایده اولیه انیمیشن «مشعل المپیک» به المپیک پکن باز میگردد که مثل هر سال قرار بود مشعل آن از کشورهای مختلف عبور کند، اما مسئولان کشور ما چندان تمایلی به این امر نشان ندادند و این برای من خیلی جای تعجب داشت که چطور میشود از این حس غافل شد.
وی افزود: سپس به این فکر کردم که مشعل را میتوانم از کشور افغانستان عبور دهم که در وضعیت بسیار نامناسبی هم قرار داشت و به این بهانه میتوانستم حضور نیروهای نظامی و بحثهای مختلفی مانند جنگ، فقر، گرسنگی... را در کنار مشعل المپیک نشان دهم و بگویم که یک ورزشکار فارغ از همه بحثهای مختلف، تنها دغدغهاش رساندن مشعل به ورزشکار بعدی است.
به علاوه اینکه مردم یک جامعه هم در زمان المپیک دغدغههایشان را برای لحظاتی فراموش میکنند و به قهرمان خود چشم میدوزند و جالبتر اینکه آن قهرمان چطور میتواند دل یک جامعه را با حرکت خود شاد کند.
حیدریان همچنین درباره انیمیشن «جنگ ساز» گفت: ایده این کار هم از بحران عراق گرفته شد که به نظرم جنگ بسیار هدایت شدهای بود و مانور رسانهای جالبی داشت.
وی تصریح کرد: با انتخاب یک عکاس به عنوان کاراکتر اصلی، این را نشان دادم که چطور میشود در کشور یا منطقهای جنگسازی کرد.
ناهید صمدی امین نیز در ادامه جلسه گفت: انیمیشن «ایستگاه» بر اساس طرحی که سالها فکر من را به خودش مشغول کرده بود، ساخته شد و اینکه این کار حدیث نفس آدمی میان ماندن و رفتن است و تصمیمی که در نهایت همه ما باید آن را بگیریم.
وی افزود: سعی کردم تردید و دودلی را در جوان نشان دهم. فضا و لوکیشنهای ما هم لامکان بود و پیرمرد هم به نوعی نماد یک انسان پخته بود.
صمدی درباره تاثیرگرفتنش از فیلم «طبیعت بیجان» گفت: من بک گراندی از این فیلم داشتم، چون به هر حال این فیلم هم سکون را نشان میدهد.
البته وقتی کار را نوشتم تغییر مدنظرم بود، اما زمانی که به مراحل پایانی رسیدم به این فکر کردم که میتوان این اثر را مانند یک شعر دید و برداشت قطعی درباره آن ارائه نداد تا هر فرد در درون خودش آن را درک کند.