حاشیه خبر: بهانه این 30لیتر، رونق دور دوم سفرهای تابستانی اعلام شده است. سوال این است هدیه 9هزارتومانی دولت کجای هزینه سرسام‌آور زندگی خانوارها راپر می‌کند و به‌راستی این 9هزار تومان چند درصد سفر یک خانوار چهارنفره را تأمین می‌کند؟
آیا بهتر نبود دولت به‌جای این تصمیم که به هدررفت سوخت بیشتر کمک می‌کند، منابع ناشی از آن را صرف سرمایه‌گذاری و رونق کسب‌وکار می‌کرد؟
چند سال پیش که دولت تصمیم گرفت به بهانه سال جدید به هر خودرو سهمیه 100لیتری نوروزی اختصاص دهد، مسئولان وقت وزارت نفت پیشنهاد دادند که به‌جای این تصمیم احساسی، منابع را برای ساخت پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس اختصاص دهند تا بیش از 30میلیون لیتر بر تولید بنزین کشور افزوده شود اما با این پیشنهاد مخالفت شد و بنزین وارد کشور شد و هنوز هم پالایشگاه یادشده به بهره‌برداری نرسیده است.
به راستی با فرض واریز 30 لیتر بنزین اضافه به 11میلیون کارت سوخت خودروهای شخصی چه میزان رفاه کاذب ایجاد می‌شود و می‌توان به جای آن چند طرح عمرانی تشنه نقدینگی را با مبلغ 100میلیارد تومان صرفه‌جویی راه انداخت؟ آیا این تصمیم مصداق عینی اقتصاد مقاومتی است؟ به‌راستی دولت چه سودی از این دست‌ودل‌بازی آن‌هم در شرایط سخت تحریم‌ها و کمبود شدید منابع مالی برای صنعت نفت می‌برد؟
