وی بارها بر اقدامات بینالمللی شهرداری تهران و اهمیت آن تاکید کرده است. متن زیر یادداشت این عضو هیأت رئیسه شورای اسلامی شهر تهران است.
1 - پایتخت طی سالهای اخیر خاطرات تلخ و شیرین فراوانی را در حافظهاش ثبت کرده است؛ خاطراتی که حتما طی سالهای آتی بارها مورد بازخوانی و تدقیق قرار خواهند گرفت و بسیاری از شهروندان با مشاهده آنچه خواهند خواند و خواهند دید به عالیترین و صحیحترین شکل ممکن دربارهاش قضاوت خواهند کرد؛ آنچه در کارنامه هر مدیر و تیم مدیریتی به جای خواهد ماند، جز این نیست. قضاوت مردم چون فارغ از ملاحظات سیاسی و حزبی است معمولا کمترین فاصله را با حقیقت هر ماجرایی دارد؛ قضاوت آنهایی که در همین فضا و محیطزیستهاند و به صادقانهترین شکل ممکن میتوانند بگویند که فلان طرح و برنامه یا به همان ایده و پروژه تا چه حد توانسته باری از دوششان بردارد، تا چه حد توانسته مشکلات مسیر زیستشان را کم کرده و فرصت یک زندگی خوب و برازنده را برایشان فراهم آورد.
خاطرات سالهای اخیر پایتخت بر این اساس است که معتبر و غیرقابل کتمان باقی خواهد ماند چرا که طی سالهای آینده بارها از جانب مردم مورد بازخوانی قرار خواهد گرفت؛ از جانب آنهایی که انصاف دارند و اگر میبینند جایی، کاری مؤثر صورت گرفته برای بر زبان آوردنش دچار لکنت نمیشوند، بدجنسی نمیکنند و از افشای حقیقت ابایی ندارند.
2 - در شهری که سالهاست ترافیک و راهبندانش بیش از هر چیز دیگر به چشم میآید، طبعاً هر آنچه برای رفع این مشکل صورت گرفته مورد توجه خاص شهروندان خواهد بود؛ ترافیک که خود ریشه بسیاری از امراض دیگر این شهر است، ترافیک که آلودگی هوا ایجاد میکند، مصرف بیرویه انرژی را سبب میشود، وقت مفید کار و تحصیل شهروندان را از میان میبرد، سلامتی فرزندانمان را تهدید میکند، اعصاب و روانمان را به بازی میگیرد و... . با این وصف است که اهالی شهر، به حق انتظار دارند که مدیر پایتخت، مدیران همسو با او و از همه مهمتر برنامهریزهای اداره شهر که در قامت اعضای شورا قرار گرفتهاند، برای رفع و رجوع آن طرح و برنامه و ایده داشته باشند. احداث خطوط اتوبوسرانی تندرو(BRT)، توسعه خطوط مترو، ساماندهی خودروهای مسافربر شخصی، نظارت مؤثر بر شبکه تاکسیرانی و از همه اینها مهمتر فراهم آوردن زمینه پیادهروی و دوچرخهسواری با ساماندهی پیادهروها و مسیرهای حرکتی انفرادی ازجمله این موارد است که گفتیم حالا در حافظه مردم شهر تهران ثبت شده است و در آینده، آنها قضاوتشان درباره آن را ارائه خواهند داد. به همه این موارد، توسعه شبکه بزرگراهی، احداث تونلهای راهگشا و اصلاح گسترده هندسی معابر را هم باید افزود.
3 - سال گذشته وقتی اعلام شد که تهران ازجمله شهرهای شایسته بهدلیل کسب جایزه برای برنامهریزی و مدیریت در حوزه ترافیک است، خیلیها تازه به این فکر افتادند که پس چرا چنین نگاهی در داخل وجود ندارد؟! چطور است که آنچه در پایتخت ما گذشته مورد توجه و قضاوت داوران خارجی قرار گرفته، در واشنگتن به افتخارش جشنی برپا شده اما در همین آب و خاک خودمان تخریب میشود، نادیده انگاشته میشود و مورد توجه نیست!چطور، رئیس شورای داوران آن سازمان مرتبط با سازمان ملل متحد از مجموعه تدابیر ترافیکی پایتخت ما که منجر به آرامتر و منطقیتر شدن سبک زندگی میلیونها انسان شده به نیکی یاد میکند و اینجا بسیاری از آنها که اندک تخصصی هم در موضوع ندارند چماق بر سر آن میکوبند؟!
4 - قضاوت ازجمله سختترین کارهایی است که انسان میتواند و البته باید در زندگیاش انجام دهد؛ چه، یک پای در انصاف دارد و یک پای در صداقت؛ یعنی آن کسی میتواند قضاوت را به درستترین شکل ممکن صورت دهد که ابتدا انسان به مفهوم حقیقیاش شده باشد، که اهل عدالت باشد و تعادل، که راست بگوید و جز راستی در ذهن نداشته باشد، که وجدان او زنده باشد و آنگاه که بناست درباره زحمت کسانی نظر بدهد از خاطر نبرد که بابت کلام و عقیدهاش مسئول است؛ مسئول است هم پیش مردم و هم در برابر خداوند. چنین است که انتظار این قضاوت منصفانه و صادقانه را باید تنها از اهالی همین شهر پرجمعیت داشت؛ همانها که خاطراتشان از این چند سال اخیر پایتخت در آینده بارها مورد بازخوانی و تدقیق قرار خواهد گرفت.
علیرضا دبیر عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران