به گزارش ایسنا، طبق گزارش ستاره شناسان رصدخانه گرونوبل فرانسه در نشست مجمع عمومی اتحادیه بین‌المللی نجوم، این سیاره حدود هفت برابر از زمین بزرگ‌تر بوده و در نزدیکی لبه داخلی منطقه قابل سکونت سیاره میزبان خود قرار دارد.
این سیاره بسته به ترکیبات و میزان عایق بودن جو آن، می‌تواند از قابلیت حیات برخوردار باشد.
محققان این سیاره را با جست‌وجو در میان لرزش‌های سیاره میزبان آن توسط تلسکوپی در شیلی شناسایی کردند. طبق محاسبه آنها سیاره Gl 163c به نسبت زمین بین 30 تا 40 برابر انرژی بیشتری از خورشید خود دریافت می‌کند.
از آن جا که شعاع سیاره، ناشناخته باقی مانده، هنوز مشخص نیست که ترکیبات سازنده آن چه بوده؛ اما به تصور دانشمندان از ترکیبی از سنگ و آب برخوردار است.
ستاره گلیزه 163 یک ستاره کوتوله سرخ بوده که از خورشید کوچک‌تر و کم نورتر است و حداقل دو سیاره در اطراف خود دارد.
نزدیک‌ترین سیاره به ستاره میزبان Gl 163b نام داشته که 11 برابر جرم زمین بوده و دور کامل آن تنها 8.6 روز طول می‌کشد.
این در حالیست که Gl 163c با هفت برابر جرم زمین از دوره مداری 25.6 روزه برخوردار است.
همچنین امکان وجود یک سیاره سوم نیز وجود داشته که 25 برابر زمین و در فاصله بسیار دورتری بوده و دوره مداری آن 669 روز است.
جست‌وجو برای سیارات قابل سکونت در اطراف ستارگان کوتوله سرخ می‌تواند مسیر سریع‌تری را برای شناسایی سیارات شبیه به زمین فراهم کند.
سیارات کوتوله سرخ بسیار رایج بوده و 80 درصد ستارگان در نزدیکی منظومه شمسی را به خود اختصاص داده‌اند. از این رو فرصت خوبی برای شناسایی جهان‌هایی به اندازه زمین در اطراف آنها در فاصله 75 سال نوری از زمین برای فضاپیمای کپلر وجود دارد.
