به گزارش ایسنا، از اوایل دهه 1990 میلادی تاکنون بیش از 800 سیاره شبه زمین شناسایی شده است و شواهد غیر مستقیمی از احتمال وجود حیات بر روی این سیارات به دست آمده است که هنوز به اثبات نرسیده‌اند.
دانشمندان به تازگی موفق به کشف سیاره‌ای جدید در فاصله چهار سال نوری با زمین شده‌اند که بار دیگر توجهات را به یافتن دوقلوی زمین با امکان میزبانی حیات جلب کرده است.
محققان رصدخانه ژنو تأکید کرده‌اند که سیاره تازه کشف شده به دلیل نزدیک بودن بیش از حد به ستاره میزبان، فاقد حیات است، اما کشف یک سیاره در مدار یک ستاره می‌تواند به معنای وجود سیارات دیگر در همین مدار باشد و شاید بتوان در آنها نشانه‌هایی از حیات پیدا کرد.
باب نیکول، متخصص نجوم دانشگاه پورتس موث انگلیس تأکید می‌کند: ابر تلسکوپ‌های پر قدرتی برای نفوذ به عمق کیهان طراحی شده‌اند و اکتشافات اخیر از جمله سیاره‌ای در نزدیک‌ترین فاصله با منظومه شمسی و در مدار سیستم خورشیدی Alpha Centauri می‌تواند نوید دهنده یافتن نشانه‌های احتمالی از موجودات فرازمینی در آینده نزدیک باشد.
دهه آینده دو تلسکوپ رکوردشکن پا به عرصه اکتشافات نجومی می‌گذارند که شامل تلسکوپ عظیم رادیویی SKA در آفریقای جنوبی- استرالیا و تلسکوپ بسیار بزرگ اروپا (E-ELT) به عنوان بزرگ‌ترین تلسکوپ نوری جهان در صحرای آتاکامای شیلی خواهد بود.
وظیفه اصلی این دو تلسکوپ پر قدرت، بررسی ماهیت تشکیل کهکشان‌ها است و یافتن نشانه‌های احتمالی حیات بر روی سیارات مختلف است.
وضوح تصاویر تلسکوپ نوری E-ELT با آینه‌ای به قطر 40 متر حدودا 16 برابر تلسکوپ فضایی هابل است که امکان بررسی جو سیارات فراخورشیدی و یافتن نشانگرهای زیستی مانند آب، دی اکسید کربن و مولکول‌های اکسیژن را فراهم می‌کند.
همچنین طیف سنج‌های فوق پیشرفته این تلسکوپ می‌تواند با بررسی طول موج‌های نور منعکس شده از یک شی، برای یافتن نشانه‌های احتمالی پوشش گیاهی در سیارات دور دست مورد استفاده قرار گیرد.
تلسکوپ رادیویی SKA نیز با کمک سه هزار دیش ماهواره‌ای هر کدام به عرض 15 متر می‌تواند سیگنال‌هایی 10 برابر بزرگ‌تر را در فضا شناسایی کند.
مارتین ریس، از محققان انجمن سلطنتی نجوم انگلیس نیز معتقد است: با توجه به توسعه فناوری تلسکوپ‌های فوق پیشرفته، انتظار کشف سیاره‌ای شبه زمین با جو اکسیژن- ازن طی چند دهه آینده دور از انتظار نخواهد بود.
با این وجود محققان معتقدند که اگر هوش فرازمینی در جایی از پهنای عظیم کیهان وجود داشته و سیگنالی ارسال کند، شانس دریافت نکردن این سیگنال‌ها در پهنای 100 هزار سال نوری کهکشان همچنان به قوت خود باقی است.
