به گزارش ایسنا، دو کاوشگر دوقلوی توفان کمربند تابشی (RBSP) ناسا در مدارهای بیضوی اطراف زمین حرکت کرده و فاصله آنها با زمین در برخی مواقع 603 کیلومتر و گاهی تا بیش از 32 هزار کیلومتر می‌شود.
این دو کاوشگر که با هدف بررسی کمربندهای تابشی «وان آلن» به ویژه ذرات مختلف تشکیل دهنده کمربندهای تشعشی به فضا پرتاب شده اند، در تاریخ پنجم سپتامبر (15 شهریور) موفق به ضبط امواج رادیویی ساطع شده توسط بخش مغناطیسی زمین موسوم به «مگنتوسفر» شدند.
این طنین که با نام «همسرایی زمین» (Earth's chorus) شناخته می شود، در فضا قابل شنیدن است.
«کریگ کلتسینگ» از محققان دانشگاه آیووا تأکید می‌کند: مردم از چندین دهه قبل با این طنین آشنایی داشته اند؛ پیش از این از گیرنده های رادیویی برای دریافت این صداها که شبیه غوغای پرندگان هستند، استفاده می شد.
به گفته «کلتسینگ»، این اصوات توسط ذرات پر انرژی در سطوح بالای مگنتوسفر زمین ساطع می شوند و دریافت آنها اغلب در هنگام صبح راحت تر بوده و به همین دلیل به نام «همسرایی سپیده دم» نیز شهرت دارند. ویژگی های بسیار ریز این امواج در کمربندهای تابشی توسط دو کاوشگر دو قلو شناسایی شده اند.
این امواج رادیویی در فرکانس هایی قرار دارند که انسان در فضا و بدون داشتن کلاه ایمنی تنها قادر به شنیدن آن است.
کمربندهای تشعشعی «وان آلن» جریانی از ذرات هستند که در مجاورت زمین از بادهای خورشیدی آمده و در میدان مغناطیسی زمین بدام می‌افتند
