به گزارش خبرگزاری مهر، این مطالعه نخستین بررسی اساس ژنتیکی و تنظیم طیف سیستم بصری کوسه است. پیامدهای این یافته میتواند بسیار مهم و بزرگ باشد و به نجات انسان و کوسه بیانجامد.
"ناتان هارت" از موسسه اقیانوسی دانشگاه وسترن استرالیا و دانشکده زیست شناسی جانوری گفت: نتایج این مطالعه میتواند کمک کننده باشد نه فقط برای شناخت فشار گزینشی تکاملی که بر روی دید کوسهها وجود دارد بلکه زمینه مهمی را فراهم میکند تابشناسیم چگونه میتوانیم رفتار کوسهها را تحت تاثیر قرار دهیم.
کوسهها حیواناتی هستند که بسیار تیزبین هستند اما دنیایی را که میبینند بی رنگ است.
میتوان از این یافته برای تغییر شیوهای که یک کوسه به اشیا خاصی واکنش نشان میدهد استفاده کرد.
با این یافته میتوان تجهیزاتی مانند لباس غواصی و تخته موج سواری طراحی کرد که خطر حمله کوسهها را کاهش دهد.
دانش پژوهان دانشگاه وسترن استرالیا و کوئینزلند طی یک مطالعه مشترک سازگاریهای بصری دو گونه از کوسهها را مورد بررسی قرار دادند: کوسههای Orectolobus maculatus و Orectolobus ornatus که به عنوان کوسههای فرشی شناخته میشوند. این کوسهها که وبگانگ خوانده میشوند اغلب وقت خود را در کف اقیانوس سپری میکنند و عمدتا شبها با استفاده از استراتژی کمین و انتظار به شکار میپردازند. محققان دریافتند این کوسهها کوررنگ هستند.
سیستم بصری کوسههای فرشی حاوی فقط یک طبقه واحد از گیرندههای نوری مخروطی شکل است.
گیرندههای نوری مخروطی، سلولهای شبکیهای هستند که برای دید تحت شرایط نور روشن و گیرندههای نوری میلهای در نور کم استفاده میشوند.
در بسیاری از حیوانات بیش از یک نوع سلول مخروطی وجود دارد و در شبکیه برخی از آنها، به بخشهای مختلف طیف مرئی نور حساس هستند.
سیستم عصبی میتواند این سیگنالها را برای تشخیص رنگها مقایسه کنند.
محققان در بررسی توان دید این کوسهها، ژنهایی را که پروتئینهای رمز گشای رنگدانههای بصری مخروطی را کشت کرده و دریافتند فقط یک ژن رنگدانه مخروطی وجود دارد.
کوسهها نه تنها کور رنگ هستند بلکه تحقیقات نشان میدهند پستانداران دریایی مانند والها، دلفینها و فکها نیز نمیتوانند رنگها را تشخیص دهند.
هارت میگوید این کور رنگی یا به این دلیل است که رنگ به درد آنها نمیخورد و یا اینکه این رنگدانهها را به دلیل دیگری از دست دادهاند. اما وی معتقد است احتمالا اجداد کوسههای امروزی میتوانستند دنیا را رنگی ببینند.