تیم ملی پس از آخرین مسابقه‌اش در مقدماتی جام‌جهانی2014 برزیل بیشترین انتقادها را برانگیخت و خیلی‌ها نسبت به نمایش ضعیف بازیکنان، مسئولان فدراسیون و حتی مربیگری کارلوس کی‌روش ایراد گرفتند. همه اینها اما در شرایطی است که تیم ملی 25مهرماه آخرین مسابقه خود را در مرحله رفت مقابل کره‌جنوبی انجام می‌دهد و برای صعود به جام‌جهانی چهار مسابقه در دور برگشت نیز دارد.
اکنون این پرسش مطرح است که تیم ملی تا برگزاری بازی با کره‌جنوبی با چه راهکاری می‌تواند از بحران خارج شود. حمید درخشان بر این باور است که در فرصت اندک موجود تا رویارویی با کره‌جنوبی نمی‌توان شرایط فعلی حاکم بر تیم ملی را تغییر داد. بازیکن اسبق تیم ملی می‌گوید: «به‌نظر من تغییرات اساسی باید در تیم ملی ایجاد شود اما در شرایط فعلی نمی‌شود کار خاصی انجام داد، یعنی نمی‌شود خیلی از بازیکنان را از تیم ملی کنار گذاشت و بازیکنان جدید آورد. فرصت کافی وجود ندارد و در این فاصله تا بازی کره‌جنوبی بهتر است کار دیگری انجام شود».
بعد از جام‌جهانی2006 آلمان، یکی از دغدغه‌های تمام مربیانی که مربیگری تیم ملی را به‌عهده گرفتند این بود که بازیکنان جدیدی را به تیم ملی دعوت کنند تا تیم ملی جوان شود؛ اتفاقی که در دوران مربیگری امیر قلعه‌نویی، علی دایی و افشین قطبی به مرور رخ داد تا تغییر نسل بازیکنان تیم ملی شکل بگیرد. در کنار بازیکنان جوان اما بازیکنان به جا مانده از جام‌جهانی آلمان مدام به تیم ملی دعوت شدند. از بازیکنان جوان نفراتی مثل آندرانیک تیموریان و مسعود شجاعی و از بازیکنان باتجربه نفراتی چون علی کریمی و جواد نکونام را می‌توان نام برد. گرچه کریمی در دوره مربیگری دایی کمتر در تیم ملی حضور داشت اما او بازیکن مورد علاقه دیگر مربیان تیم ملی، ازجمله کارلوس کی‌روش بوده است. با این حساب، تیم ملی بعد از جام‌جهانی2006 به غیر از حضور همیشگی برخی بازیکنان مدام در حال تغییر بوده است.
رضا احدی تغییر نسل در چنین شرایطی را صلاح نمی‌داند و معتقد است که تیم ملی با داشته‌های فعلی باید پیش برود. بازیکن اسبق تیم ملی می‌گوید: «من بر این باور هستم که آقای کی‌روش یا مشاور‌های خوبی ندارد که به او کمک کنند یا اینکه هنوز نتوانسته به آن ترکیب اصلی دست‌یابد. به همین دلیل، تیم ملی با چالش بزرگی روبه‌رو است. تیم‌ها به مرور زمان بهتر و هماهنگ می‌شوند ولی تیم ملی از زمان حضور آقای کی‌روش به هماهنگی لازم نرسیده است.
تیم ملی در هر بازی نسبت به بازی قبلی ضعیف‌تر بوده و نمی‌توانیم این موضوع را کتمان کنیم. البته نباید به آقای کی‌روش ایراد گرفت تا او به هدفی که در تیم ملی می‌خواهد برسد.» او اضافه می‌کند: «معمولا هیچ مربی‌ای در کوران رقابت‌ها دست به تغییرات وسیع در تیم خود نمی‌زند و نباید انتظار داشته باشیم که آقای کی‌روش در این شرایط تغییرات زیادی در تیمش دهد. در عین حال، نباید تفکری در تیم ملی حاکم باشد که بازیکن فکر کند اگر در تیم باشگاهی‌اش خوب بازی نکرد، جایگاهش در تیم ملی محفوظ است. واقعیت این است که ما در بازی‌های گذشته تیم ملی ندیده‌ایم که یک بازیکن 50درصد در حد خودش بازی کند. یا اینکه کجای دنیا بازیکنان ذخیره در تیم ملی فیکس بازی می‌کنند؟ برای مثال دروازه‌بان تیم اگر حس کند که بازیکن ثابت تیم ملی خواهد ماند، دیگر انگیزه زیادی در لیگ نخواهد داشت».
او برای اثبات صحبت‌هایش مثالی از جام‌جهانی98 فرانسه می‌آورد و تأکید می‌کند: «یادم می‌آید در جام‌جهانی98 برتی فوگتس زمانی که سرمربی آلمان بود در دومین دیدار نسبت به بازی اول هفت بازیکن جدید به ترکیب تیمش اضافه کرد درحالی‌که مسابقه اول خود را با پیروزی پشت سر گذاشته بود. این تصمیم‌گیری نشان‌دهنده اطمینان سرمربی به بازیکنانش است. ما هم باید به ملی‌پوشان خود اعتقاد داشته باشیم و به بازیکنانی که انگیزه بیشتری دارند، بها دهیم؛ اتفاقی که در بازی با کره‌جنوبی می‌تواند باعث موفقیت تیم ملی شود».
حمید درخشان نیز به پیشرفت دیگر تیم‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «ما نشسته‌ایم و دور خودمان می‌چرخیم ولی بقیه تیم‌ها روی بهتر شدن کیفیت تیمشان کار می‌کنند. آنها زحمت می‌کشند و پیشرفت می‌کنند ولی ما چنین کاری نمی‌کنیم. معمولا فکر می‌کنیم که تیم‌هایی مثل لبنان باید به ما ببازند. به هر حال، آنها هم تلاش می‌کنند که به جام‌جهانی صعود کنند و ما نباید تلاش بقیه تیم‌ها را نادیده بگیریم».
وی در عین حال معتقد است که در شرایط فعلی با برطرف کردن مشکل روحی و روانی بازیکنان می‌توان با کره‌جنوبی رقابت پایاپایی انجام داد. درخشان عنوان می‌کند: «روی مشکلات روحی و روانی بازیکنان باید کار شود. اگر ما در خط حمله مشکل گلزنی داریم یا این اواخر در پست دروازه‌بانی دچار مشکل شده‌ایم، می‌توانیم با کمک یک روانشناس بازیکنان را به‌خودباوری برسانیم».
اما احدی هماهنگ شدن تیم ملی را عامل موفقیت مردان کی‌روش در بازی‌های آینده عنوان می‌کند و می‌گوید: «اگر یک تیم محلی را در عرض یک هفته جمع کنید و با آنها در رقابت‌های محلی شرکت کنید، خود همین بازیکنان آماتور چند تا حرکت ترکیبی انجام می‌دهند. در کنار آن استعدادهای خود را هم بروز می‌دهند و می‌توانند در رقابت‌ها با هماهنگی ظاهر شوند. ما در تیم ملی کارهای ترکیبی ساده را هم نمی‌بینیم. به‌نظر من با کارهای ترکیبی دو نفره، سه‌نفره و چهار‌نفره می‌توان تیم ملی را به هماهنگی لازم رساند. در ضمن تیم ملی مقابل تیم‌های سرعتی مثل کره‌جنوبی معمولا بازی بهتری ارائه می‌دهد و این مایه امیدواری است».
