به گزارش همشهری آنلاین، این هنرمند و پژوهشگر تئاتر شامگاه سه‌شنبه 18 مهرماه در دومین نشست آسیب شناسی تئاتر کودک و نوجوان به دسته بندی مشکلات تئاتر کودک و نوجوان پرداخت و توضیح داد: مشکلات تئاتر کودک ناشی از چهار گرایش نسنجیده است.
به گفته او، وجود گرایشهای تجاری، ایدئولوژی زدگی، حضور افراد بی تجربه و اجرای نمایش توسط افرادی که بدون در نظر گرفتن شرایط جامعه و تنها بر اساس مطالعاتشان نمایش کودک اجرا می‌کنند از بزرگترین آسیبهای تئاتر کودک در ایران است.
این استاد دانشگاه که در تالار کانون پرورش فکری سخن می گفت، تصریح کرد: وجود گرایشهای تجاری باعث اجرای آثاری سطحی و شتابزده در تئاتر کودک می‌شود و عده‌ای این گونه نمایشی را به عنوان "نان دانی" مورد استفاده قرار می‌دهند.
صادقی در توضیح دومین آسیب تئاتر کودک و نوجوان ادامه داد: برخی افراد نمایش کودک را ابزاری برای نشر یکسری افکاری می‌دانند که متعلق به بچه‌ها نیست و اغلب کارهایشان در حد موعظه و نصیحت است.
از سوی دیگر برخی افراد تازه کار، تئاتر کودک را مقدمه ای برای ورود به تئاتر بزرگسال می‌دانند در حالی که تئاتر کودک بسیار سخت‌تر از بزرگسال است.
این کارگردان با سابقه تئاتر ایران اضافه کرد: علاوه بر این مشکلات، عده‌ای که چند جزوه خوانده اند و می‌خواهند خوانده هایشان را پیاده کنند، بدون در نظر گرفتن مخاطب و نیازهای او دست به اجرای تئاتر می‌زنند در حالی که تئاتر کودک خلاقیتی مبتنی بر پیشرفته‌ترین روش های آموزشی است که درس پرورش تخیل، کار و خلاقیت جمعی و مسئولیت می‌دهد.
قطب الدین صادقی با اظهار تاسف از نبود تشکیلاتی برای مهندسی تئاتر کودک در ایران خاطرنشان کرد: در تمام کشورها فرهنگستان هنر، معیارها و روش ها را مهندسی می‌کند اما در ایران چنین اتفاقی نمی افتد البته این مهندسی می‌تواند توسط مراکز پژوهشی هم صورت بگیرد اما متاسفانه در ایران هیچ حمایتی از پژوهشگران انجام نمی‌شود و این عدم حمایت، باعث دلسردی و بی‌انگیزگی آنها می‌شود.
او در ادامه از کمبود امکانات سخت افزاری به عنوان دیگر مشکلات تئاتر کودک و نوجوان نام برد و گفت: تا زمانی که از شرایط و امکانات لازم برخوردار نیستیم، نمی‌توانیم انتظار نمایش‌های با کیفیت داشته باشیم.
این استاد دانشگاه درباره مشکلات کیفی نمایش های شرکت کننده در این دوره از جشنواره تئاتر کودک و نوجوان گفت: در بسیاری از نمایش ها امر ارتباط گیری و مشارکت با مخاطب مورد بی توجهی قرار گرفته بود در حالی که این دو فاکتور جزء مهمترین اصول تئاتر کودک هستند.
صادقی در بخش پایانی سخنانش، از کمرنگ بودن عنصر طنز به عنوان یکی دیگر از کمبودهای تئاتر کودک و نوجوان ایران یاد کرد و گفت: کودک نیازمند تئاتری پر تحرک است چراکه تئاتر برای کودک در ادامه بازی است و نمی‌توان توقع داشت تماشاگر کودک مانند بزرگترها در سکوت روی صندلی بنشیند و نمایش ببیند چون او بیقرار است و دوست دارد در نمایش مشارکت کند.
