این روزنامه انگلیسی، در گفت‌وگویی که با مقامات دیپلماتیک داشته، بدون ذکر نام آنها، از بسته پیشنهادی تجدید نظرشده‌ای سخن به میان آورده که بر کاهش اندک تحریم‌های فعلی علیه ایران و انگیزه‌های تشویقی دیگری برای کاهش غنی‌سازی اورانیوم تهران درنظر گرفته شده است.
این بسته مشابهت کاملی با آنچه هفته گذشته در روزنامه نیویورک تایمز مطرح شده بود، دارد. طرحی که نیویورک تایمز به آن اشاره کرده بود، معطوف به یک پیشنهاد 9گامی از سوی ایران بود که لغو گام به گام تحریم‌ها را در مقابل تعلیق گام به گام غنی‌سازی گذاشته بود. آخرین مرحله آن بسته پیشنهادی به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، لغو تحریم‌های بانکی در مقابل تعلیق فعالیت‌های سایت هسته‌ای فوردو بود. ایران پلمب سایت فوردو را نمی‌پذیرد اما مقامات کشورمان اعلام کرده‌اند درصورتی که غرب طبق معاهدات ان‌پی‌تی تعهد کند اورانیوم 20درصد را که برای مصارف پزشکی کاربرد دارد در اختیار ایران قرار دهد، غنی‌سازی 20درصدی را متوقف خواهند کرد.
ادعاهای روزنامه نیویورک تایمز ابتدا در گفت‌وگویی که علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه کشورمان با روزنامه همشهری انجام داده بود تکذیب شد و فردای آن روز سعید جلیلی دبیر شورای‌عالی امنیت ملی کشورمان در جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام ادعای مقامات آمریکایی در مورد پیشنهاد موسوم به طرح 9گام جمهوری اسلامی ایران را تکذیب کرد و اظهار داشت هیچ‌گونه پیشنهاد جدیدی خارج از چارچوب مذاکرات 1+5در اجلاس اخیر سازمان ملل متحد مطرح نشده است و ادعای برخی رسانه‌های آمریکایی در این خصوص بی‌اساس است. حالا یک هفته بعد از تکذیب ادعای نیویورک‌تایمز، گاردین نوشته که در دور جدید مذاکرات تلاش خواهد شد گام‌های لازم برای دستیابی به توافقی که بتواند بی‌اعتمادی طرفین به یکدیگر که باعث به نتیجه نرسیدن دور پیشین مذاکرات شد را از میان برود و بر همین اساس از همان بسته پیشنهادی «تجدید نظر» شده سخن به میان آورده است.
روزنامه گاردین اشاره‌ای نکرده است که کدام بسته پیشنهادی بوده که مورد تجدیدنظر قرار گرفته است. آخرین بار غرب به‌طور رسمی در مذاکرات بغداد از یک بسته پیشنهادی سخن گفته بود که پس از اتمام مذاکرات، سعید جلیلی گفته بود که اروپایی‌ها اصلا بسته پیشنهادی نداشتند. آنچه پیداست این است که شاه بیت دو گزارش که یکی در یک رسانه آمریکایی و دیگری در یک رسانه انگلیسی منتشر شده بر اثرگذاری تحریم‌ها در تهران است که با هدف القای این موضوع بر افکار عمومی داخل ایران تکرار می‌شود.
ظاهرا مذاکراتی که هنوز نه زمانی برای آن تعیین شده و نه مکانی، به یک خصیصه مشکوک گره خورده است؛ شایعاتی که درباره ارائه بسته‌های پیشنهادی ایران و غرب به یکدیگر مطرح می‌شود؛ شایعاتی که محور آنها بر تحدید تحریم‌های ایران در قبال تعلیق غنی‌سازی گذاشته شده است. نوسانات ارزی در ایران، کاهش ارزش ریال در مقابل دلار که تحریم یکی از چندین دلیل آن است، این فرصت را برای رسانه‌های غرب فراهم آورده که پیش از آغاز مذاکرات هسته‌ای، با مانور روی افکار عمومی داخل کشور و با نمایش پیشنهادهای مشابه در بسته‌های متنوع و به‌کار‌گیری سیاست همزمان تشویق و تهدید اینگونه القا کنند که غرب آمادگی خود را برای لغو و کاهش تحریم در مقابل غنی‌سازی مطرح کرده بود اما تصمیم‌گیران هسته‌ای ایران امتناع کرده‌اند. به این جملات دقت کنید!
اینگونه سیاست در این جملاتی که گاردین ذکر کرده کاملا مشهود است: اقدامات ما می‌تواند برداشتن تحریم‌ها را هم شامل شود اما تنها در قبال انجام حرکت‌هایی درست از جانب ایران. تحریم‌ها در تهران اثرگذار هستند و ما اگر پیشرفت‌هایی جدی در زمینه [رفع] نگرانی‌هایمان نبینیم، آنها را بر نخواهیم داشت.
