« استراتژی مقابله با عرضه» و جرم تلقی کردن اعتیاد با تأکید بر اهرم‌های پلیسی و انتظامی دستگیری، زندان، اعدام و فرستادن معتادان به اردوگاه‌ها بیش از 15 سال سیاست ایران را در مبارزه با مواد مخدر تشکیل می‌داد.
اما این سیاست نه‌تنها مؤثر واقع نشد بلکه به گسترش و توسعه مواد مخدر در جامعه انجامید، به‌طوری‌که آمار 5/1 میلیون معتاد در اوایل انقلاب بنا بر گزارش‌های رسمی به
3 میلیون افزایش یافت. سن اعتیاد به‌شدت کاهش یافت و به زیر 15 سال رسید و بر تنوع و تعدد انواع مواد مخدر صنعتی و شیمیایی و روانگردان‌ها افزوده شد.
چنین ارزیابی‌هایی از استراتژی مقابله با عرضه موجب کنارگذاشتن آن و اتخاذ «استراتژی جدید مقابله با تقاضا» با تلقی اعتیاد به‌عنوان «بیماری» و مقابله با تقاضا برای آن از طریق کار آموزشی و فرهنگی شد.
اما اکنون بار دیگر با انتخاب فرمانده پلیس به‌عنوان مسئول مبارزه با مواد مخدر به نظر می‌رسد استراتژی دولت برای مقابله با مواد مخدر در حال تغییر و بازگشت به سیاست‌های پلیسی و مقابله‌ای است. اگرچه هنوز هیچ مقام مسئولی تاکنون ارزیابی از استراتژی و سیاست‌های مبتنی بر کنترل تقاضا ارائه نکرده است.
این‌که در عمل چه اتفاقی خواهد افتاد و آیا تغییر مسئول مبارزه با مواد مخدر موجب تغییر استراتژی مقابله با آن خواهد شد را برنامه‌ها و اقدامات دبیرکل جدید ستاد مبارزه با مواد مخدر در آینده‌ای نه‌چندان دور روشن خواهد کرد.
