درباره کلاهبردارانی حرف می‌زنم که به‌رغم اطلاع‌رسانی گسترده و انتشار ده‌ها خبر درباره شگرد آنها، باز هم فعالیت مجرمانه‌شان را ادامه می‌دهند. کلاهبردارانی که همه ابزار کارشان تلفن عمومی داخل زندان است و البته زبانی چرب و نرم و مهارتی باور نکردنی در فریب طعمه‌ها. تبهکارانی که این روزها یک پای ثابت اخبار حوادثی شده‌اند و بارها و بارها گزارش‌های مختلفی درباره شگردشان و عاقبت اعتماد به آنها را منتشر کرده‌ایم اما عجیب آنکه هنوز هم هستند کسانی که فریب نقشه نخ‌نما شده آنها را می‌خورند و در دامشان گرفتار می‌شوند.
انگار این کلاهبرداری‌ها تمامی ندارند و قرار نیست پرونده‌هایی که در این زمینه در ادارات پلیس و دادسراها تشکیل می‌شوند به صفر برسند. حالا خیلی‌ها می‌دانند که متهمان در این شگرد، با استفاده از تلفن همگانی داخل زندان با طعمه هایشان که معمولا فروشندگان، صاحبان رستوران، گلفروشی، آجیل فروشی، هتل، شرکت‌های بیمه و... هستند تماس می‌گیرند و خودشان را خریدار جا می‌زنند. سپس با دروغ و فریب، آنها را پای دستگاه عابربانک می‌کشاندند و با گفتن این جمله که مثلا «حساب من ارزی است» از آنها می‌خواهند منوی انگلیسی را برای وارد شدن به حسابشان انتخاب کنند و با همین ترفند دست به سرقت موجودی حسابشان می‌زنند.
با این حال هر روز به مالباختگان این نوع کلاهبرداری اضافه می‌شود و هنوز هم این ترفند تکراری برای مجرمانی که در زندان وقت کافی برای تمرین نقشه‌هایشان را دارند، پولساز است. برای جلوگیری از این کلاهبرداری‌ها چه باید کرد؟ اطلاع‌رسانی گسترده درباره این نوع کلاهبرداری و آگاه‌سازی هر چه بیشتر شهروندان از شگرد مجرمان یکی از راه‌های به حداقل رساندن فریب‌خوردگان است. کاری که مسئولان پلیس و مطبوعات با جدیت آن را دنبال می‌کنند و شاهد عینی‌اش، مصاحبه‌های مختلفی است که در روزها و ماه‌های گذشته در این زمینه در روزنامه‌ها منتشر شده است.
گرچه روزنامه‌ها تا‌کنون بارها به این موضوع پرداخته و سعی کرده‌اند درباره شگرد این کلاهبرداران اطلاع‌رسانی کنند، اما بی‌شک ورود رسانه ملی به این ماجرا و تهیه گزارش‌های مختلف درباره این شیوه کلاهبرداری می‌تواند به آگاه‌سازی بیشتر شهروندان کمک زیادی کند. همانطور که اطلاع‌رسانی گسترده درباره فعالیت شرکت‌های هرمی در رسانه‌های مکتوب، خبرگزاری‌ها و تلویزیون باعث شد بیشتر مردم از نحوه فعالیت این شرکت‌ها باخبر شوند و کار به جایی برسد که سرشاخه‌ها مجبور شوند دست از فعالیت کشیده یا به شگردهای دیگری برای فریب مردم روی آورند.
سازمان زندان‌ها نیز در جلوگیری از افرایش این کلاهبرداری‌ها نقش مهمی دارد. فراهم آوردن سازوکارهایی که به شهروندان نشان دهد تماسی که با آنها گرفته شده از داخل زندان برقرار شده نه یک شرکت دولتی یا ارگان نظامی و... به راحتی می‌تواند کلاهبرداران را در اجرای نقشه‌شان ناکام کند، چراکه در چنین شرایطی افرادی که قرار است طعمه مجرمان باشند، با اطمینان از اینکه تماس از داخل زندان برقرار شده پی به دروغ تبهکاران برده و در دامشان گرفتار نخواهند شد.
آگاه ساختن شهروندان درباره نحوه استفاده از عابربانک هم از دیگر راه‌های به حداقل رساندن این کلاهبرداری‌هاست. اینکه بدانیم برای اطمینان از واریز شدن مبلغی به حسابمان، اصلا لازم نیست منوی انگلیسی دستگاه خودپرداز را انتخاب کنیم یا اینکه می‌شود بدون حضور در پای دستگاه خودپرداز و از طریق تلفن یا اینترنت هم موجودی حساب را چک کرد. همه اینها باعث می‌شود کلاهبرداران در اجرای نقشه‌شان با بن بست روبه‌رو شوند و موجودی حساب ما نیز از دستبرد آنها در امان بماند.
