به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه کلورادو بولدر دریافتند شباهت‌های ژنتیکی می‌تواند توضیح دهد دوست شدن افراد با هم مشروط به محیط اجتماعی است که در آن با هم در تعامل هستند.
وقتی محیط طبقه بندی شده باشد افراد عمدتا تمایل دارند با کسانی دوست شوند که از نظر ژنتیکی به آنها شبیه باشند، یعنی گروه‌های بسیار مختلف به تعامل با یکدیگر ترغیب نمی‌شوند و وقتی محیط مساوی باشد، دوستان در ژن‌های خاصی با هم شباهت دارند.
جیسون بوردمن مجری این تحقیقات می‌گوید فاکتورهای ژنتیکی و محیطی برخی رفتارهای آدمی را پیش بینی می‌کنند.
برای تمام نتایج جمعیت شناسی اجتماعی، باروری، ازدواج، مهاجرت، سلامت و تمام ژنتیک و محیط را در نظر می‌گیریم و همیشه محیط و ژنتیک در این تحقیقات پایاپای هم وجود دارند.
محققان در این بررسی بر روی هزار و 503 جفت دوست در41 مدرسه تمرکز کردند.
این تحقیق نشان داد برخی از این دوستان در ویژگی‌های ژنتیکی خاصی شباهت دارند.
این محققان در آزمایش یافته‌های خود، می‌گویند اگر ژن‌ها عامل دوستی بین افراد باشند، دوستی‌های برپایه ژنتیک باید عمدتا در مدارس با کمترین میزان ارتباط اجتماعی روی دهد اما محققان دقیقا نقطه مقابل این امر را یافتند.
در محیط‌هایی که از نظر اجتماعی هم سطح هستند گرایش‌های ژنتیکی و دوستی‌های برپایه ژنتیک بسیار ضعیف است یعنی شباهت و ویژگی ژنتیکی دوستان ضعیف‌تر است.
در محیط‌های اجتماعی که بیشترین نابرابری وجود دارد بیشترین میزان دوستی‌های برپایه ژنتیک دیده می‌شود.
در مدارسی که از نظر اجتماعی طبقه بندی می‌شوند دانش آموزان جمعیت‌های مختلف درون مدرسه به طور موثری محدودیت‌های دوستی را کنار می‌زنند.
