طبق آیین‌نامه داخلی مجلس و اصل 88قانون اساسی برای سؤال از رئیس‌جمهور امضای حداقل یکچهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی لازم است، یعنی امضای 74نماینده از 290نماینده مجلس شورای اسلامی؛ اگر ادعای مخالفان سؤال از رئیس جمهور درست باشد، تعداد امضاهای طرح سؤال از رئیس‌جمهور به زیر نصاب رسیده و نباید طرح سؤال از رئیس‌جمهور اعلام وصول می‌شد.
رضا آشتیانی عضو شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان مجلس در این‌باره به خبرآنلاین گفته که مقامات دولتی که طرح سؤال به آن ارائه شده اعلام کرده‌اند طرح سؤال از رئیس‌جمهور دارای 73 امضا بوده و فاقد اعتبار است. وی گفته که چهار نفر از امضاکنندگان طرح سؤال از رئیس‌جمهور پیش از اعلام وصول طرح سؤال امضاهای خود را پس گرفته‌اند، اما در طرح سؤالی که به ریاست‌جمهوری فرستاده شده امضاهایشان وجود دارد.
ظاهرا حسین گروسی نماینده شهریار و محمد ابراهیم محبی نماینده سنقر به علاوه دو نماینده دیگر اعلام کرده‌اند که امضاهایشان را از طرح سؤال پس گرفته‌اند. حسین گروسی یکی از نمایندگانی که از طرح سؤال منصرف شده بود، ضمن تأیید انصراف خود گفته که نامه انصراف از سؤال را 10آبان به معاون فروزنده ارائه داده اما وی این نامه را به هیأت رئیسه ارائه نداده است. انصراف از سؤال و پس گرفتن امضا باید قبل از اعلام وصول طرح صورت بگیرد و تبصره دو ماده 212آیین‌نامه داخلی مجلس تأکید دارد که پس از ارسال سؤال یا سؤالات برای رئیس‌جمهور، کاهش امضاها سبب خروج سؤال یا سؤالات از دستور نمی‌گردد.
علیرضا منادی سپیدان عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی نیز توپ را به زمین معاون پارلمانی رئیس‌جمهور انداخته و گفته که معاون پارلمانی رئیس‌جمهور پس از اعلام وصول طرح سؤال در صحن علنی اعلام کرد که چهار نماینده طی نامه‌هایی از طرح سؤال انصراف داده‌اند اما این نامه‌ها به هیأت رئیسه تحویل داده نشده است. وی اظهار داشت که تشکیک‌هایی که برخی دوستان ایجاد می‌کنند در مورد امضای سه چهار نفر از نمایندگان است که می‌گویند آنها امضاهایشان را پس گرفته‌اند، اما این افراد به ما مراجعه کرده و گفته‌اند که امضاها را پس نگرفته‌ایم.
هیأت رئیسه مجلس اما برای رفع این تشکیک، لیست اسامی 76نماینده امضا‌کننده طرح سؤال از رئیس‌جمهور را در اختیار رسانه‌ها قرار داده است. بیشتر اعضای این لیست از فهرست فراکسیون رهروان ولایت هستند. در مقابل، مخالفان سؤال از رئیس‌جمهور از دیگر فراکسیون قدرتمند مجلس، فراکسیون اصولگرایان بودند. روزهایی قبل از آنکه طرح سؤال از رئیس‌جمهور اعلام وصول شود، غلامعلی حداد عادل رئیس فراکسیون اصولگرایان مجلس، با رهروان ولایتی‌ها وارد مذاکره شده بود که شاید با تأمین نظر موافق آنها، سر این چشمه به بیل بگیرد که نشد.
نکته جالب دیگر در فهرست اسامی‌ای که هیأت رئیسه منتشر کرده، واکنشی است که حسین فتاحی نماینده مردم شهربابک نشان داده و در گفت‌وگو با فارس، اعلام کرده که طرح سؤال از رئیس‌جمهور را امضا نکرده است. او اظهار داشته که صبح دیروز هم نامه‌ای به هیأت رئیسه نوشته و خواستار بررسی این موضوع و برخورد با کسی شده که نام وی را به‌عنوان یکی از امضاکنندگان طرح سؤال از رئیس‌جمهور اعلام کرده است.
طرح سؤال از رئیس‌جمهور این بار با محور نوسانات ارزی اعلام وصول شده است. محمود احمدی‌نژاد در یکی از همان جلساتی که فراکسیون اصولگرایانی‌ها با او داشته‌اند گفته که تریبون مجلس فرصتی برای بیان ناگفته‌هاست.علی مطهری پاسخ داده که مردم نامحرم نیستند و رئیس‌جمهور ناگفته‌هایش را بگوید. در سوی دیگر شمس‌الدین حسینی وزیر اقتصاد دولت هم که یکی دوبار برای توضیح درباره نوسانات ارزی به مجلس رفته گفته که رئیس‌جمهور آماده پاسخگویی به مجلس است اما لطف‌الله فروزنده معاون پارلمانی دولت معتقد است که روابط مشترک بین نمایندگان و وزرا، شرکت وزرا در کمیسیون‌های مجلس و همین رفت‌وآمدها می‌تواند بهترین ظرفیت برای حل مسائل باشد و نیازی به طرح سؤال از رئیس‌جمهور نیست.
او اظهار داشته که استیضاح و سؤال حق مجلس است و قانون هم این حق را به مجلس شورای اسلامی داده است، اما نمایندگان باید به این مسئله نیز توجه کنند که آیا در این شرایط، استیضاح یک وزیر یا سؤال از رئیس‌جمهور به مصلحت کشور هست یا خیر که همه ادله این را نشان می‌دهد که به مصلحت کشور نیست. بنا به آیین‌نامه داخلی مجلس، رئیس‌جمهور یک‌ماه فرصت حضور در مجلس و پاسخگویی به سؤالات نمایندگان را دارد. اگر اتفاق خاصی نیفتد او باید نیمه آذر برای بار دوم به بهارستان برود. سؤال از رئیس‌جمهور برای بار اول در اسفند سال گذشته کلید خورد.
