فیض محمد کاریگار مرد میانسال افغانی که پدر دو فرزند است، با به قدرت رسیدن طالبان در دهه 1990 از شهر قندهار گریخت.

محدودیت‌هایی که طالبان برای رفت و آمد و تحصیل و زندگی مردم وضع کرده بود، چاره‌ دیگری برای او و هزاران افغان آواره دیگر باقی نگذاشته بود. اما حال او و صدها افغان دیگر آرزوی بازگشت طالبان را دارند.

این مرد افغان می‌گوید، در سه سال گذشته نه خودش و نه خانواده‌اش امنیت نداشته‌اند و بعد از تاریکی هوا از خانه خارج نشده‌اند. او هر لحظه منتظر یورش نیروهای نظامی خارجی و یا شبه نظامیان طالبان به خانه‌اش است.

دو روز پیش حامد کرزای رییس جمهور افغانستان برای اولین بار اعلام کرد که با مقامات طالبان دیدار داشته و برای دستیابی به صلح با آنها گفتگو کرده است. ناکامی نیروهای نظامی غرب و ناتو در تامین امنیت و تضمین پیشرفت و توسعه به ویژه در مناطق جنوبی افغانستان باعث از بین رفتن اعتماد مردم به این نیروها شده و مقاومت آنها را در برابر این نیروها برانگیخته است.

اکثر نیروهای نظامی خارجی مستقر در شهر قندهار کانادایی هستند و تحت فرماندهی یک فرمانده انگلیسی قرار دارند.

طالبان سال گذشته وعده داده بود که شهر قندهار را بازپس می‌گیرد اما چنین نشد. ناتو اکنون تاکید دارد که این شهر که در گذشته پایگاه طالبان بوده، دیگر هیچگاه به کنترل طالبان بازنخواهد گشت.

اما بسیاری از مردم عادی افغان این احتمال را بعید نمی‌دانند. در سه سال گذشته رفته رفته نیروهای اشغالگر خارجی حمایت خود را در میان افغان‌ها از دست داده‌اند.

شهر قندهار اکنون یکی از خطرناک‌ترین و خشونت‌خیزترین نقاط افغانستان است. بعد از تاریکی هوا در این شهر هیچ مردم عادی دیده نمی‌شوند و تنها صدایی که شنیده می‌شود صدای هلی‌کوپترهایی است که بر فراز شهر پرواز می‌کنند و یا شلیک گاه به گاه گلوله در خیابان‌هاست.

به دلیل افزایش تعداد حملات انتحاری در این شهر، نیروهای ناتو کنترل امور را از دست داده‌اند و تنها در چند ماه گذشته در چند بار به صورت اشتباهی به غیر نظامیان شلیک کرده اند.

دلیل این ناآرامی‌ها و خشونت‌ها هر چه که باشد مردم افغانستان سربازان خارجی را مسئول آن می‌دانند. آنها می‌گویند که تا پیش از وقایع سال 2001 می‌توانستند با امنیت در خیابان‌ها قدم بزنند اما امروز حتی برای رفتن به بازار محلی و یک خرید ساده با خطر مرگ رو به رو هستند و وقتی خانه را ترک می‌کنند نمی‌دانند دوباره بازمی‌گردند یا نه.

فساد گسترده در دستگاههای اجرایی و کندی روند ساخت و ساز و بازسازی دلیل دیگر نارضایتی افغان‌هاست.

ناتو می‌گوید که تنها 5 درصد از مردم افغانستان از طالبان حمایت می‌کنند اما نظرسنجی که به تازگی شورای سنسیل که مرکز پژوهشی مستقر در بروکسل است انجام داده نشان می‌دهد، حمایت از طالبان در میان مردم عادی افغانستان در ماههای اخیر تا 27 درصد افزایش یافته است.‌

ایندیپندنت/ 8 آوریل

کد خبر 19128

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز