بررسیهای همشهری حاکی از آن است که منطقه فلارد یکی از بهترین رویشگاههای جنگلی استان چهارمحالوبختیاری است که تا پیش از این، بهدلیل تلاشهای کارکنان منابع طبیعی از تجاوز و تخریب مصون مانده و کمترین میزان تخریب مربوط به همین بخش از رویشگاههای جنگلی بوده است. با وجود این به گفته یکی از فعالان محیطزیست، مسئولان بالادست منطقه از کارکنان منابع طبیعی خواستهاند نسبت به این فعل و انفعالات سکوت پیشه کنند. براین اساس چنانچه مسئولان سازمان جنگلها و مراتع نسبت به این رویکرد مسئولان محلی واکنشی نشان ندهند بهزودی بخشی از اراضی بکر جنگلهای زاگرسی چهارمحالوبختیاری به بهانه توسعه کشاورزی و کشت زیراشکوب تصرف میشود.
کشت زیراشکوب که کارشناسان منابع طبیعی همواره از آن بهعنوان یکی از تهدیدات رویشگاههای جنگلی نام میبرند اکنون بخش عمدهای از جنگلهای زاگرسی را در 11استان کشور تهدید میکند. این گزارش میافزاید: جنگلهای زاگرس که بالغ بر6میلیون هکتار وسعت دارد طی سالهای اخیر با آفات متعددی مواجه بوده که در رأس آنها پدیده خشکیدگی قراردارد. بنابر آمارهای موجود پدیده خشکیدگی دامنگیر بیش از 300هزار هکتار از رویشگاههای زاگرسی شده است. با این همه کارشناسان منابع طبیعی معتقدند وابستگی معیشتی جوامع محلی به رویشگاههای جنگلی بیش از هر عامل دیگری جنگلهای زاگرسی را تهدید میکند و بخش قابلتوجهی از رویشگاههای جنگلی در سراسر کشور بر اثر عوامل انسانی نابود میشود.
بهطوری که دکتر مجید مخدوم، استاد برجسته محیطزیست ، در نخستین همایش ملی حقوق محیطزیست و منابع طبیعی زاگرس اعلام کرد: سالانه 63هزار هکتار از جنگلهای زاگرس و شمال از بین میرود که مهمترین عامل این تخریبها حرص و آز مردم و نه نیاز آنهاست. وی دراین همایش ، برنامهریزی، توجه به حقوق محیطزیست و توسعه پایدار را راهکارهایی برای صیانت از جنگلها عنوان کرد و گفت:برای حفظ محیطزیست زاگرس نباید منتظر دولت ماند بلکه باید تشکلها و سازمانهای مردمنهاد برای نجات زاگرس تلاش کنند. به اعتقاد این استاد دانشگاه اگر مردم، زاگرس و ارزشهای محیطزیست را باور کنند مسائل و مشکلات حل شدنی است و میتوان زاگرس را نجات داد.