حالا خبررسیده که یک کانتینر مجسمه، اما این بار در ابعاد کوچک(20سانتیمتری) و در حجم انبوه از شهدای انقلاب اسلامی و علمای ایران، از گمرک عبور کرده و وارد ایران شده است؛ خبری که هفته گذشته فارس اعلام کرد. سودجویان این بار به جای مجسمههای بیقواره شهری سراغ شخصیتهای مذهبی انقلاب و دفاعمقدس رفتهاند تا با پرداختن به موضوعاتی از این دست، کار خود را توجیه کنند و به اهداف نامعلوم خود برسند. در واقع سوژه دلالان این بار شخصیتهای انقلابی و شهدای ایران است؛ شخصیتهایی چون آیتالله بهشتی، شهید رجایی، شهید باهنر و... که در میان آنها مجسمه شهید متوسلیان نیز به چشم میخورد؛ مجسمههایی که نه در تعریف هنر مجسمهسازی میگنجند و نه عنوانی دیگر برازنده آنهاست. متأسفانه ورود این مجسمههای چینی به کشور در حالی اتفاق میافتد که بسیاری از هنرمندان مجسمهساز بارها آمادگی خود را برای ساختن پرترههایی از شخصیتهای دینی و مذهبی کشورمان، در ابعاد مختلف اعلام کردهاند.
هنوز مدت زمان زیادی از پایان چهارمین سمپوزیوم بینالمللی ایران توسط سازمان زیباسازی شهرداری تهران نمیگذرد؛ سمپوزیومی که گروهی از مجسمهسازان پیشکسوت و جوان ایرانی را در کنار مجسمهسازان حرفهای خارجی گردهم آورد و به خلق 20مجسمه مختلف از جنس سنگ انجامید. سؤالی که مطرح میشود این است؛ اگر نیازی به داشتن این مجسمهها، تندیسها و سردیسها از مفاخر و شخصیتهای انقلاب و دفاعمقدس در ابعاد کوچک احساس میشود، چرا و چگونه ساخت این مجسمهها به کارگاههای تولیدی چین سفارش داده میشود و اساسا چگونه اجازه ورود به کشور میگیرد؟ نادر قشقاوی، هنرمند مجسمهساز و مسئول بخش مجسمهسازی مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری به همشهری میگوید: اینها داستان دنبالهداری است که منافع مالی برای برخی باندها و جریانات در کشور به همراه دارد و متأسفانه مسئولین فرهنگی فقط شعار استفاده از ظرفیتها و پتانسیلهای بومی را میدهند اما در عمل ما شاهدیم که عدهای با تشکیل باندها و جریاناتی، صرفا برای سودجویی و تجارت با وارد کردن اینگونه مجسمهها مسائل فرهنگی کشور را زیر سؤال بردهاند.
قشقایی با تأکید بر اینکه ورود مجسمههای نازل چینی و اساسا سفارش و خرید این مجسمهها به بدنه مجسمهسازی ایران صدمه جدی میزند، افزود: متأسفانه برخی دستگاهها و نهادها بهصورت خیلی خاص و به تشخیص خودشان این نوع کالاها را که فاقد هرگونه ارزش هنری هستند، به اسم تکریم شهدای انقلاب و دفاعمقدس به کشور وارد میکنند و جای تعجب است که چرا جهت جلوگیری از این نوع واردات بیرویه که فرهنگ و هنر کشور را نشانه رفته است مرجع مشخصی برای رسیدگی وجود ندارد؟ وی با تأکید بر اینکه باید دستگاههایی که چنین مجوزهایی را صادر کردهاند، شناسایی و به مردم معرفی شوند، افزود: قطعا این نوع واردات که به اسم کالای فرهنگی وارد کشور میشود از طریق یک سیستم داخلی سفارش داده شده، کاملا غیرقانونی است و باید به هر طریق ممکن از توزیع این مجسمهها جلوگیری شود چراکه در واقع این کار بهنوعی سوءاستفاده از بزرگان انقلاب و شهدای ماست. به گفته قشقاوی، بهترین راهکار این است که برای جلوگیری از واردات این نوع آثار هنری بیکیفیت و نازل، توسط مراجع ذیربط، قانونی تهیه و تدوین شود تا هنر چندهزار ساله کشورمان لطمه ای نبیند. امیدواریم مسئولین فرهنگی با رصد کردن اینگونه موارد نگذارند که مسائل فرهنگی به همین راحتی دستخوش یکسری مسائل مالی شود. همچنین بهروز دارش دیگر هنرمند مجسمهساز کشورمان با بیان اینکه اینگونه واردات بیرویه، به اساس کار هنری در کشور لطمه میزند گفت: اساسا کار هنری کار خلاقه است که با احساس درونی هنرمند شکل میگیرد؛ در واقع کار هنری را نمیتوان وارد کرد. دارش در پایان تأکید کرد: بهنظر من باید هرچه زودتر به اینگونه موارد رسیدگی شود چرا که قرار نیست عدهای سودجو به نام مشاهیر و شخصیتهای انقلابی و شهدا بهدنبال سودجویی و تجارت خودشان باشند و مسئولین فرهنگی هم دم برنیاورند!
بهنظر میرسد با روندی که در پیش گرفته شده است دیر نیست آن روز که مفاخر فرهنگ و تمدن ایرانزمین ازجمله حافظ شیرازی، فردوسی، مولوی، سعدی و... که پیش از این از سوی کشورهای مختلف هویت ایرانی برخی ازآنها به یغما رفته است، این بار از سوی چینیها مورد تعرض قرار گرفته، مفاخرمان را در اشکال ناقص و بیهویت که مزاحمت بصری به همراه دارد، برایمان بسازند و بهخودمان بفروشند! به عقیده کارشناسان برای توقف این جریان، نیازمند یک اراده ملی در سطح مسئولان کشور هستیم تا در شرایط اقتصادی امروز با ممانعت از ورود این مجسمهها به کشور، علاوه بر حفظ شایستگی فرهنگی و هنری کشورمان، بازار کار هنرمندان مجسمهساز ایرانی را دچار آشفتگی نکنیم و اجازه دهیم که نیازهای کشور در زمینه مفاخر فرهنگی، هنری، دینی و انقلابی کشورمان بهدست هنرمندان مملکت خودمان ساخته شود.