گنجینه‌های دفاع مقدس را پاسداری هست؟

برای حفظ و ترویج و انتقال آن به نسل‌های آینده، باید این فرهنگ را با جدیت در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور مدنظر قرار دهیم. تاکنون غفلت‌های بسیار در حفظ آن داشته‌ایم و به دلیل همین غفلت‌ها بخش عظیمی از آن را از دست داده‌ایم، اما با باقیمانده آن چه می‌خواهیم بکنیم؟ اگر همچون گذشته باشیم باقیمانده را نیز از دست خواهیم داد و سال‌های آینده در حسرت فقدان آن متاثر و پشیمان خواهیم بود.

حفظ این گنجینه نه فقط برای بالیدن به آن ضروری است بلکه بنا به فرمایش مقام معظم رهبری اگر بخواهیم انقلاب و کشور بیمه باشد، باید این شور و شوق، این حرکت عمومی و بسیج ملت را روز به روز تقویت کنیم. پیشینه دفاع مقدس، پیشینه گرانسنگی است که با هزینه‌های بسیاری به‌دست آمده است و نباید آسان از دست برود. در دفاع مقدس شرافت انسان‌هایی به نمایش گذاشته شد که با تمام وجود از سنگر ایمان، عقیده و ناموس وطن دفاع کردند و با همه کاستی‌هایی که داشتند دشمن تا بن‌دندان مسلح و همه حامیانش را به خاک مذلت نشاندند.

اگر امروز دشمنان با گام‌های لرزان به تهدید می‌پردازند، واقفند که قدم‌های استواری در مقابل آنان است و سابقه دفاع مقدس آنان را دچار شک و تردید می‌کند. یادمان باشد که حربه استکبار و متحدانش در سال‌های اخیر جنگ و خونریزی و تسلط بر کشورهای ضعیف است. آنان هر آن احساس کنند می‌توانند با حربه زور ملتی را سرجای خود نشانند لحظه‌ای در آن تردید نخواهند کرد. کشورهای زبون و مرتجع منطقه نیز به راحتی نسبت به تامین هزینه‌های آن اقدام خواهند کرد. همه می‌دانند هدف اصلی دشمنان، انقلاب اسلامی است و حمله به سایر کشورها بهانه‌ای برای تضعیف انقلاب اسلامی در منطقه به رهبری ایران است.

اگر بنیان پوسیده آنان توان تقابل با اراده آهنین ملت ایران را ندارد به دلیل تجربه تلخی است که از دوران دفاع مقدس دارند. ترویج فرهنگ ایثار و شهادت که در دوران دفاع مقدس تجلی یافت خواب را بر دشمنان پریشان کرده‌است. رژیم صهیونیستی که پرچمدار جنایت و خشونت در جهان است فراتر از تهدید‌های یک موجود پست و ضعیف اقدامی نمی‌تواند بکند. انقلاب اسلامی روحی در ملت‌های منطقه دمیده که غزه‌ای کوچک با امکانات محدود ملهم از انقلاب اسلامی صهیونیسم را مستاصل کرده است.

اوج حرکت ملت‌های مسلمان پس از انقلاب اسلامی و خصوصاً دفاع مقدس است که هیمنه استکبار درهم شکسته شد و ملت‌ها فهمیدند این قدرت‌های پوشالی به اعتبار قدرت‌های مالی، رسانه‌ای و نظامی خود توانسته‌اند مدتی ملت‌ها را مرعوب نمایند و بر آنان سیطره پیدا کنند. اگر اراده ملت‌ها برای گسستن این زنجیرها در کنار هم قرار گیرد با تزریق فرهنگ ایثار و شهادت در ملت‌ها هیچ قدرتی توان مقابله با آنان را نخواهد داشت.

امروز کوتاهی در قبال این فرهنگ و تخریب آن حرکتی خائنانه است که هیچ توجیهی برای آن نمی‌توان یافت. آنانی که مرعوب استکبارند ذره‌ای از این فرهنگ ناب نچشیده‌ و با آن بیگانه‌اند. نهادهایی برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت به وجود آمده‌اند که زحمات بسیاری برای تحقق این اهداف متحمل شده‌اند لکن آنچه در بررسی اولیه از جامعه به آن می‌رسیم ناکافی بودن این تلاش‌هاست.

بنیاد حفظ آثار، بنیاد شهید، ستادهای بزرگداشت سرداران، کنگره‌های مختلف دفاع مقدس و ... مجموعه‌هایی هستند که به همت دلسوزان نظام برای گسترش این فرهنگ پا به عرصه وجود گذاشته‌اند و هر کدام بخشی از این رسالت عظیم را به دوش می‌کشند، اما کافی نیست. تا آنجا که به خاطر داریم در سال‌های دفاع مقدس و سال‌های اولیه پس از دفاع مقدس، حرکتی بسیجی در ثبت آثار و ارزش‌های دفاع مقدس به انجام رسید ولی متاسفانه از محصولات آن خبری نشد و جامعه از آن گنجینه‌ها محروم مانده‌است.

امیدواریم این آثار از بین نرفته باشد ولی چنانچه در بایگانی‌ها در حال خاک خوردن باشد شایسته است مسئولین نهادهای متولی عزم‌ها را جزم کنند و همتی را به کارگیرند تا این گنج‌های زیرخاک مانده، ظاهرشوند و پرتوهای آن ارواح مرده را حیات بخشند. سیاست‌های کلی نظام در ترویج و تحکیم فرهنگ پایداری، ایثار و جهاد و تکریم و پاسداری از حق ایثارگران و سهمی که در عزت، امنیت و اقتدار ملی و نظام اسلامی دارند توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب و در تاریخ89.11.29 به تایید مقام معظم رهبری رسید.

اغلب مواد 12گانه آن به ترویج و گسترش این فرهنگ غنی می‌پردازد و سیاست‌های کلی کشور در این زمینه را ترسیم می‌کند. وجود سازمان‌ها و نهادهای مختلف در ساختار کشور برای این منظور زمانی راهگشاست که با برنامه‌ریزی و هماهنگی کامل و در مسیر تعیین شده در سیاست‌های کلی حرکت کنند؛ در غیر این صورت چنین مجموعه‌های سنگینی علاوه برآنکه به اهداف تعیین شده نخواهند رسید، به دلیل سنگینی و تنبلی زمینگیر خواهند شد.