به گزارش لایوساینس براساس یافتههای این بررسی کودکان دارای مهارتهای زبانی خوب در 2 سالگی بعدها در 4 سالگی هنگامی که با ناکامی مواجه میشدند، خشم کمتری را نسبت به همسالان با مهارتهای زبانی کمترشان ابراز میکردند.
کودکانی که مهارتهای زبانی آنها به سرعت رشد کرده بود، نیز در 4 سالگی خشم کمتری را از خود بروز میدادند.
با اینکه پژوهشهای قبلی رابطهای میان مهارتهای زبانی و بروز خشم در کودکان کمسن را نشان داده است، بررسیهای معدودی این کودکان در طول زمان پیگیری کردهاند.
در این بررسی جدید 120 کودک را از 18 ماهگی تا 4 سالگی پیگیری شدند. کودکان در این بررسی به طور دورهای تحت آزمایشهایی قرار گرفتند که مهارتهای زبانی و تواناییشان برای کنار آمدن با موقعیتهای ناکامکننده را ارزیابی میکرد.
در یکی از این موقعیتها از کودکان خواسته میشد، در حالیکه مادرشان داشت کاری انجام میداد، هشت دقیقه برای باز کردن بسته یک هدیه به انتظار بمانند.
به نظر میرسید دو جنبه از زبان به کودکان در مهار خشمشان کمک میکند. اول مهارتهای زبانی پیشرفتهتر به کودکان امکان میداد هنگام قرار گرفتن در یک موقعیت ناکامکننده از والدینشان تقاضای حمایت کنند (برای مثال از مادرشان بپرسند آیا کارش تمام شده است یا نه). کودکان همچنین از زبان برای مشغول کردن یا پرت کردن حواسشان هنگام خشمگین شدن استفاده میکردند. (یک کودک منتظر انجام کار بوسیله مادرش بود، دقیقهها را میشمرد).
پاملا کول، استاد روانشناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و سرپرست این پژوهش میگوید: "مهارتهای زبانی بهتر ممکن است به کودکان کمک کند تا برای بیان نیازهایشان به جای استفاده از ابراز عواطف، از کلمات استفاده کنند و با کابرد تخیلاتشان خودشان را در هنگامی که در یک موقعیت ناکامکننده در انتظارند، مشغول کنند."