لیتوینتسف در تارنمای خبری روسی ˈ ایران روˈ نوشت: 21 سال پیش ژانویه سال 1992 میلادی ایران به عنوان دومین کشور منطقه به شبکه جهانی اینترنت متصل شد و اولین خط ویژه اینترنتی، جمهوری اسلامی را به دانشگاه وین متصل کرد.
وی افزود: بعد از آن رشد چشمگیر اینترنت در سطح کشور شروع شد به گونهای که در سال 1995 دسترسی باز برای همه شهروندان و قبل از همه برای دانشجویان دانشگاههای ایران فراهم شد و تا سال 2000 کافی نتها در این کشور به اندازه مغازههای خواربار فروشی به یک پدیده عادی تبدیل شدند و نرخ رشد تعداد کاربران اینترنت، با وجود قیمتهای نسبتاً بالای آن، جهشی بود.
وی اضافه کرد: اگر در سال 2001 به ازای هر 100 نفر ایرانی دو تا سه نفر کاربر اینترنت بودند، در سال 2005 این رقم بر طبق آمار اتحادیه بینالمللی ارتباطات راه دور به هشت نفر و در سال 2012 به 16 نفر رسید.
تحلیلگر روس ادامه داد: تعداد پایگاههای اینترنتی فارسی زبان نیز به اندازه تعداد کاربران ایرانی اینترنت رشد میکند، به طوری که حدود 80 هزار نفر ایرانی به طور فعال در وبلاگها مطلب می نویسند و وبلاگهای فارسی زبان در اینترنت یکی از بخشهای فعال را تشکیل میدهند.
وی نوشت: این شاخصها از یک سود ادعاها مبنی بر عقب مانده و منزوی بودن جمهوری اسلامی ایران از جهان معاصر را رد میکند و از سوی دیگر نشان میدهد که ایران نیز همانند سایر کشورهای جهان همه عرصههای زندگی خود را اینترنتی میکند و ناگزیر است نسبت به اعمال نظارت بر شبکه جهانی در کشور خود اقدام کند.
وی افزود: در این رابطه دو نکته باید مورد تأکید قرار گیرد. نخست اینکه گرایش به کنترل اینترنت یک گرایش جهانی است. دوم اینکه همه تدابیر در این زمینه به صورت دفاع از اطلاعات خود و امنیت ملی اتخاذ شده و بر خلاف بعضی ادعاها نتیجه ˈتاریک اندیشی ساختار حکومتی ایرانˈ نیست.
تحلیلگر روس با یادآوری مصادیق قانونی استفاده غیرمجاز از اینترنت در ایران اضافه کرد: البته این قانون در غرب به عنوان نقض حق شهروندان برای آزادی اطلاعات و معاشرت به باد انتقاد شدید گرفته میشود. ولی این دولت ایران نیست که مبتکر منع بعضی انواع محتویات پایگاههای اینترنتی شده است.
وی اضافه کرد: باید به این واقعیت توجه کرد که نخستین بار افکار عمومی ایالات متحده، معلمان و والدین نگران سلامتی روانی کودکان آمریکایی، ضرورت کنترل محتویات شبکه را مطرح کردند.
در سال 1996 کنگره ایالات متحده سندی درباره ˈموازین اخلاق در ارتباطاتˈ را تهیه کرد که به موجب آن انتشار اطلاعات منافی موازین اخلاق و مواد توهین آمیز در شبکه اینترنت ممنوع شد.
ˈلیتوینتسفˈ یاداور شد: هر چند در جریان تصویب در سنا معلوم شد که این سند با متمم اول قانون اساسی ایالات متحده مغایرت دارد و اعتبار آن به حال تعلیق در آمد، با این وجود، کشورهای زیادی در سطح دولتی اصل تصفیه اینترنت را عملیاتی کردند.
وی ادامه داد: ضمن ارزیابی سختگیریهای ممیزی ایرانی باید این واقعیت ساده را در نظر گرفت که سیاست مستقل جمهوری اسلامی ایران که رهبران آن از منافع ملی کشور دفاع کرده و نمیخواهند زیر بار فریادهای آمریکایی بروند، باعث ناراحتی شدید سیاستمداران آمریکایی شده و آنها را آرام نمیگذارد.
وی گفت: اهمیت صیانت از ارزشها واطلاعات یک کشور در شبکه جهانی زمانی آشکارتر میشود که بدانیم استراتژیستهای غرب در عملیات بر هم زدن حق حاکمیت ملی دولتها و رژیمهای مغضوب، تحریک مناقشات و جنگهای داخلی برای سلاحهای اطلاعاتی نقش دست اول را قایل هستند.
تحلیلگر روس با اشاره به طیف گسترده اقدامات کشورمان برای مقابله با اقدامات غیرقانونی و غیرمجاز در شبکه اینترنت اضافه کرد: اکثریت مردم روسیه هم این خطر را درک کرده و در نظرسنجیهای انجام شده خواهان اعمال سانسور اخلاقی در تلویزیون و اینترنت هستند و بر ساخت دیوار حائل در برابر زورگویی معنوی به روح و روان مردم تأکید میکنند، ولی ایرانیان پیش از این دست به کار شدهاند.
وی خاطرنشان کرد: در ایران برنامه ساخت ˈاینترنت حلالˈ اعلام شده است که به معنی ساخت فضای اینترنتی ملی با تصفیه دقیقتر اطلاعات است. ولی ایرانیان از ابزاری غیر از ممنوعیتها نیز استفاده میکنند.
وی تشریح کرد: در حال حاضر در جمهوری اسلامی ایران منابع اینترنتی ملی شبیه به منابع اینترنت جهانی توسعه مییابند؛ به عنوان مثال، پایگاه اینترنتی جدید ˈمهرˈ که با پشتیبانی سازمان صدا و سیما ایجاد میشود، باید با ˈیو تیوبˈ رقابت کند و بتازگی سرویس پرطرفدار اشتراک ویدئو موسوم به ˈآپاراتˈ در ایران راه اندازی شده است، ضمن اینکه شبکه اجتماعی ملی ˈکلوبˈ به طور وسیعی تبلیغ میشود.
تحلیلگر روس اظهار داشت: میتوان احتمال داد که مهمترین هدف از ساخت این منابع داخلی، کاهش نفوذ فرهنگ غرب به خصوص بر نسل جوان ایران باشد. ولی یک هدف مهم دیگر در این زمینه، تأمین امنیت شبکههای رایانهای دولتی در برابر ویروسهای آمریکایی و اسراییلی است.
وی افزود: قرار است تا ماه مارس (اسفند) سال 2013 شبکه اینترنت ملی داخلی راه اندازی شود. ایران از مهندسان و برنامه نویسان زبردستی برخوردار است و لذا همه مسایل فنی حل خواهند شد. تحریمهای بازرگانی هم جلوی این کار را نخواهد گرفت و تا کنون گامهای بلندی در این جهت برداشته شده است.
نویسنده روس این گونه نتیجه گیری میکند: روسیه هم باید این تجربه را مورد مطالعه قرار دهد زیرا مردم روسیه به اندازه ایرانیان از تجاوز اطلاعاتی و سرکوب اخلاقی از سوی ایالات متحده و کشورهای دیگر غرب رنج میبرند