جلسه صبح 15 بهمن ماه مجلس، نا نداشت، بی‌رمق بود، سرد بود و شباهتی به جلسات استیضاح نداشت؛ در عوض جلسه بعدازظهر شوک داشت، مضطرب بود، افشاگری داشت، صوت داشت، پاسخ داشت، بی‌سابقه بود و اصلا شباهتی به جلسات استیضاح نداشت.
محمود احمدی‌نژاد افشاگری کرد، علی لاریجانی رئیس‌جمهور را به قانون‌شکنی متهم کرد، رئیس‌جمهور گفت که دست‌و‌پای ما را می‌بندند، رئیس مجلس پاسخ داد: شما قانون را زیر پا گذاشتید؛ چرا می‌گویید دیگران دست و پای ما را می‌بندند؟ شما تخلف کرده‌اید! رئیس‌جمهور گفت نواری دارم، رئیس مجلس پاسخ داد پخش کنید تا چیز ناگفته‌ای باقی نماند چون این مطلب را از صبح تا به حال دارید می‌گویید.
محمود احمدی‌نژاد فیلمی که ظاهرا در جلسه خصوصی فاضل لاریجانی برادر کوچک‌تر علی با سعید مرتضوی ضبط شده بود را پخش کرد، علی لاریجانی پاسخ داد که مرا به‌کار برادر چه کار؟ اگر کسی خلافی انجام داده است پرونده‌ای درست کنید و شکایتی مطرح کنید. چطور تا امروز این مسائل را مطرح نکردید؟ اگر زد‌و‌بندی بوده است چرا به هیچ‌کس نگفتید؟
در واقع از همان موقعی که جعفرزاده نماینده مردم رشت پشت تریبون قرار گرفت و خطاب به عبدالرضا شیخ‌الاسلامی وزیر کار که در حمایت از مرتضوی گفته بود «اصل بر برائت است»، تأمین اجتماعی را به دختر دم‌بختی تشبیه کرد و از وزیر کار پرسید «برای دختر‌شوهر‌دادن هم اصل بر برائت است؟» تا آن وقتی که محمود احمدی‌نژاد نه بعد از چهار ساعت سکوت در جلسه دیروز که به گفته نماینده قائمشهر بعد از هفت سال سکوت، «می‌گویم، می‌گویم و معرفی می‌کنم»های هفت‌ساله را گفت؛ جلسه روی موج تشنج قرار داشت و همین نماینده مردم قائمشهر هم توضیح داد که بالاخره معلوم شد رئیس‌جمهور چه می‌خواهد بگوید. محمود احمدی‌نژاد برای دفاع از وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، فیلمی از جلسه خصوصی فاضل لاریجانی برادر کوچک‌تر علی لاریجانی با سعید مرتضوی را پخش کرد که نشان دهد در پشت پرده چه می‌گذرد و بلکه چه‌ها می‌گذرد و پای زد‌و‌بندهای اقتصادی در میان است و درخواست آپارتمان یا ویلایی برای پادرمیانی در قضیه مرتضوی.
حتی آنجا که علی لاریجانی پیش از این اتفاق به او گفته بود «در موضوع صحبت کنید» و او کنایه زده بود که «دقیقا در موضوع صحبت می‌کنم» پیغام صبح روز استیضاح را به علی لاریجانی یادآوری کرده بود که گویا لطف‌الله فروزنده از قول رئیس‌جمهور به رئیس مجلس رسانده بود؛ پیغامی که علی لاریجانی در آخر مجلس از آن به‌عنوان تهدید یاد کرد و گفت: «معاون پارلمانی رئیس‌جمهور هفت صبح پیغامی فوری به من دادند که اگر این مسئله حل نشود آقای احمدی‌نژاد نواری را از بستگان من (لاریجانی) پخش می‌کند.
در واقع وی مرا تهدید کرده است.» این بار اما مثل جلسه قبلی که احمدی‌نژاد بعد از سخنانش برای شنیدن پاسخ‌های نمایندگان نایستاد، علی لاریجانی اجازه خروج رئیس‌جمهور از صحن را به او نداد و از او خواست بماند و پاسخ را بشنود و مثل آبان سال88 که سرزده در مجلس حضور پیدا کرده بود و خارج از دستور اجازه صحبت گرفته بود، در پایان جلسه علنی به او اجازه صحبت داده نشد تا اینگونه مجلس در ماه‌های پایانی دولت پاسخی به سخنان سال89 رئیس‌جمهور بدهد که گفته بود مجلس در راس امور نیست.
علی لاریجانی اما در مقابل فیلمی که محمود احمدی‌نژاد در مجلس پخش کرده بود، برگی هم برای رئیس‌جمهور رو کرد و گفت که اگر از جلسه‌ای که برادر شما با بنده داشت و در این جلسات ایشان از ارتباط نزدیکان شما و جریان انحرافی با منافقان، فساد مالی، ارتباط با خارج و مسائلی از این دست صحبت کرده‌اند، فیلم می‌گرفتم و پخش می‌کردم برای شما خوب بود؟ برادر شما نظراتی دارد اما این چه ربطی به شما دارد؟ اگر یکی از بستگان بنده اشکالی داشت مثل هر کس دیگر باید رسیدگی شود؛ پرونده درست کنید و رسیدگی کنید. فرق دیدگاه من با شما این است که شما در اطرافتان آدم‌هایی دارید که پرونده دارند و متهم هستند اما شما مصر هستید که بمانند و مسئولیت می‌دهید اما بنده می‌گویم اگر هر یک از بستگان من مشکلی داشت رسیدگی کنید؛ حتی اگر برادر من بود.
داوود احمدی‌نژاد جلسه‌اش با رئیس مجلس را تأیید کرد ، فاضل لاریجانی هم گفت که جلساتش با اصرار سعید مرتضوی برگزار شده است. پیش از او البته رئیس مجلس این سؤال را مطرح کرده بود که به‌نظر شما این اقدام علیه رئیس قوه مقننه نبود که مرتضوی بستگان مرا دعوت می‌کند در جلسه‌ای و بعد از وی فیلم می‌گیرد؟ نمی‌دانم این دستگاه رئیس‌جمهور چگونه است! آیا این اقدام توطئه‌آمیز نیست که یک نفر را صدا می‌کنند که بیاید صحبت کند و بعد از وی فیلم می‌گیرند؟
وی افزود: اطرافیان شما پرونده‌هایی دارند که شما اجازه نمی‌دهید دنبال شود اما ما می‌گوییم که اگر پرونده‌ای هست و موردی وجود دارد رسیدگی شود؛ تفاوت ما در اینجاست. رئیس مجلس شورای اسلامی با تأکید بر ضرورت رعایت عدالت گفت: استیضاح نه ربطی به رئیس مجلس دارد، نه چیزهای دیگر. چرا مباحثی مانند این را در چنین جلسه‌ای مطرح کردید؟ البته طرح این مباحث از یک نظر خوب است؛ خوب شد که این همه «بگم‌‌بگم»هایی که شما مطرح کرده‌اید یک‌بار گفته شد تا مردم بدانند که شما به‌دنبال طرح چه مباحثی هستید.
رئیس مجلس شورای اسلامی افزود: این همه شعار عدالتی که در لفظ دادید باید در عمل هم محقق شود. از دست رؤسای قوا در رفت که جلسه را غیرعلنی نکردند یا شاید آنچنان‌که روزی در یکی از جلسات علنی احمد توکلی گفته بود «مردم محرم هستند» لابد محرم بودند که این چنین کنش و واکنشی از رؤسای دو قوه را می‌شنیدند.
اگر صحبت‌های احمدی‌نژاد نبود، اگر موجی که در مجلس راه انداخت نبود، بعید نبود که عبدالرضا شیخ الاسلامی دوباره به دولت برگردد اما رایی که مجلس به استیضاح داد، به منزله دفاع از شأن مجلس بود و مخالفت با نحوه سخنرانی رئیس‌جمهور. مجلس 192رای موافق به استیضاح داد و فقط 54نفر موافق ماندن عبدالرضا شیخ الاسلامی بودند. وزیر کار بیکار شد و در پنج‌ماه پایانی دولت یکی از وزارتخانه‌ها هم بی‌وزیر ماند. رئیس مجلس قبل از آنکه رئیس‌جمهور را با شبه‌جمله غضب‌آلود«به سلامت» بدرقه کند حدیثی را برای او یادآوری کرد و گفت که اگر کسی به مسلمانی اتهام بزند و او را خوار کند خداوند به آن فرد می‌گوید خودت را برای جنگ با من آماده کن.
