به گزارش همشهری آنلاین، مجموعه ارائه شده در این نمایشگاه با عنوان «ماسک ها و بازیچه های کاغذی» است و این آثار کاملا متفاوت از نقاشی های قبلی ابتکار است.
او در نمایشگاه های قبلی بیشتر به دنبال فرم، تکنیک و بافت اثر بوده‌است اما در آثار تازه‌اش مفهوم و ایده کارها اهمیت بیشتری دارند.
فضای آثار ابتکار وهم برانگیز و وحشت آور است، پس زمینه های اغلب تیره آثار با وجود ماسک ها و دست هایی که دستکش دارند فضا را توهم برانگیز و تلخ کرده است.
در این بین پرنده ها و قایق های کاغذی که نشان از امید و آرزوهای کوچک هستند، فضا را کمی قابل تحمل کرده‌اند و گویی در فضای نقاشی بارقه امیدی بوجود آورده اند.
«مقابله بازمان»،« زیر سایه زمان»، «استحاله»، «پرواز با بالهای کاغذی»، «همزاد»، «پرنده هایم را نخ می‌کنم» و ... اسامی تابلوهای این نمایشگاه است.
این نقاش جوان در مورد مجموعه «ماسک ها و بازیچه های کاغذی» میگوید: آثار این نمایشگاه ابتدا با موضوع زمان شروع شد و در چند اثر از المان ساعت و پاندول ساعت استفاده کردم، موضوع زمان همیشه برای من اهمیت داشته است با توجه به اینکه می‌بینیم هر سال پیر تر می‌شویم و عمر در حال گذر است و در این مدت، زندگی تغییرات زیادی می‌کند و بسیاری از عزیزان را از دست می‌دهیم و آدمهای جدیدی به زندگی مان اضافه می‌شود.
این دغدغه همیشگی ماست که از عمر کوتاهمان استفاده کنیم و بهره لازم را ببریم، بنابراین سعی کردم در این آثار نشان دهم ما همیشه در نبرد با زمانیم و زیر سایه آن زندگی می‌کنیم و دوست داریم متوقفش کنیم اما امکان پذیر نیست و دائما در مواجهه با آن هستیم.
او در پاسخ به این سوال که ماسک ها چطور به آثارش راه یافتند، میگوید: در دنیای فعلی ما اکثر آدم ها خودشان نیستند و دائما مجبورند برای مواجهه با شرایط مختلف در خانواده، اجتماع و شرایط کاری خود واقعی شان را پشت نقابی پنهان کنند.
به همین دلیل نقاب و بعد از آن بازیچه های کاغذی که امیدها و آرزوهای کوچکی است که ما برای خودمان می‌سازیم به آثارم راه یافتند.
این بازیچه های کاغذی زندگی را برایمان شیرین تر می‌کنند و در کنار آنها می‌توانیم شرایط سخت زندگی را پشت سر بگذاریم.
ابتکار در این آثار از المان های مفهوم برانگیز زیادی مانند پرنده ها و قایق های کاغذی و دست هایی که دستکش دارند استفاده کرده است، او در این مورد میگوید: پرنده ها و قایق های کاغذی نشانه هایی از امید، آرزو و آمال های کوچکی هستند که زندگی سخت امروز با وجود چالش ها و مشکلات مختلفی که هر روز با آن روبرو هستیم را کمی قابل تحمل می‌کنند.
او در ادامه اضافه کرد: دو چیزی که در بدن انسان می‌تواند شخصیت آن را نمایان سازد صورت و دست اوست.
وقتی کسی هر دو مشخصه را می‌پوشاند شناسایی برای طرف مقابل سخت می‌شود. در واقع این همان نقاب و پوششی است که ممکن است همه ما خودمان را زیر آن پنهان کنیم.
او در مورد روند خلق این آثار میگوید: برای به تصویر کشیدن این نقاشی ها ابتدا اتودهای اولیه از ایده هایم بر روی کاغذ می‌زنم و بعد تمام این ماسک ها و دستکش ها را می‌پوشم و با نورپردازی های مختلف عکاسی می‌کنم و بعد به صورت دستی و یا با کامپیوتر آنها را چیدمان کرده و هنگامی که بر روی بوم می‌کشم تغییراتی در آن ها اعمال می‌کنم.
در واقع تمامی این آثار به نوعی صحنه پردازی و چیدمان دارند، و از هر اثر در حدود 200 تا 300 عکس گرفته می‌شود.
من تمامی این بازیچه های کاغذی پرنده ها و قایق ها را ساخته، چیدمان کرده و عکاسی می‌کنم و سپس بر روی بوم به تصویر می‌کشم.
نقاشی های مریم ابتکار تا هفتم اسفند در گالری الهه به روی دیوار است.
گالری الهه در بلوار افریقا، انتهای خیابان گلفام، بن بست امینی، پلاک 3 واقع است.
