او امسال با دو فیلم «آدم آهنی» ساخته‌ی «رحیم بهبودی‌فر» و «فرزندخوانده» ساخته‌ی «وحید نیکخواه‌آزاد» در جشنواره‌ی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان حاضر بود و بعد از دریافت پروانه‌ی زرین بهترین بازیگر نوجوان در سال 1389 برای فیلم «مامان بهروز منو زد» ساخته‌ی «عباس مرادیان»، امسال هم دیپلم افتخار بهترین بازیگر نوجوان را برای فیلم «فرزندخوانده» به دست آورد. علیرضا می‌گوید که می‌خواهد تا گرفتن «سیمرغ بلورین» هم پیش برود. به بهانه‌ی اکران فیلم آدم‌آهنی، به سراغش می‌رویم و با او گپ می‌زنیم.
-
در «آدم‌آهنی» تقریباً هیچ دیالوگی نداری. این، کار را سخت نمی‌کرد؟
بله، در فیلم آدم آهنی هیچ دیالوگی غیر از قسمت پایانی فیلم نداشتم. خب، این کار را برایم سخت می‌کرد، اما به هر حال، تجربه‌ای سخت، اما بسیار ارزشمند و مهم بود و من همیشه دنبال چنین نقش متفاوتی بودم.
-
بازی در فیلم‌های «فرزندخوانده» و «آدم‌آهنی»، چه تفاوتی با هم داشتند؟
این دو شخصیت به طور کامل با هم متفاوت بودند. نقش من در فیلم آدم آهنی، نوجوانی بود که کل زندگی‌اش در کامپیوتر خلاصه شده بود و در فیلم فرزند خوانده، پسری بود که دچار کمبود محبت شده بود و به این‌که آیا فرزند واقعی پدر و مادرش باشد یا نه، شک داشت.
-
شخصیت «سینا»ی آدم‌آهنی را بیش‌تر دوست داشتی یا «مسعود» فرزندخوانده را؟
این دو شخصیت، از بهترین نقش‌هایی بودند که من تا به حال بازی کرده‌ام و واقعاً انتخاب کردن یکی از آن‌ها، خیلی سخت است. من هر دوی این نقش‌ها را در جای خودشان دوست دارم و نمی‌توانم بگویم که کدام را به آن یکی ترجیح می‌دهم.
-
خودت چه‌قدر بازی کامپیوتری دوست داری و چه‌قدر بازی می‌کنی؟
قبلاً که کوچک‌تر بودم، تقریباً روزی دو ساعت تا دو ساعت و نیم، بازی می‌کردم. بازی‌هایی را انتخاب می‌کردم که مناسب سن من نبودند و محدودیت سنی داشتند، چون بازی برایم جذاب بود. اما وقتی فیلم‌نامه‌ی آدم آهنی را خواندم از همان‌لحظه تصمیم گرفتم که بازی‌هایی را که مناسب سنم نیستند انتخاب نکنم و وقت کم‌تری را به کار با کامپیوتر اختصاص دهم.
-
فکر می‌کنی بازی‌های کامپیوتری همین‌قدر ممکن است خطرناک باشند؟
می‌تواند خطرناک باشد، اگر پدرها و مادرها، نسبت به این عادت بچه‌ها، بی‌تفاوت باشند و بخواهند به‌خاطر راحتی خودشان، با سرگرم کردن بچه‌ها به کامپیوتر و بازی‌های کامپیوتری، آن‌ها را به حال خودشان رها کنند.
-
فکر می‌کنی راه حل این مشکل، مثل پایان فیلم، در کنار گذاشتن تکنولوژی است؟
نه، من فکر می‌کنم که هیچ‌وقت امکان ندارد به طور کامل، کامپیوتر را کنار بگذاریم. پدرها و مادرها و حتی خود بچه‌ها، باید زمان مشخصی در روز را به بازی‌های کامپیوتری‌ای که مناسب سن آن‌هاست، اختصاص دهند که نه زیاد باشد و نه کم. به هر حال در هرچیزی، تعادل خوب است.
-
دوست‌ها و هم‌کلاسی‌هایت هم فیلم را دوست داشتند؟
بله، همه‌ی دوست‌هایم فیلم را دیدند و از آن خوششان آمد و باعث شد آن‌ها هم در کار مداوم با کامپیوتر تجدید نظر کنند.
-
فیلم تازه‌اى هم دارى؟
بله، در حال بازی در یک فیلم تلویزیونی به نام «یک سفر به‌خصوص» به کارگردانی «محمدتقی راوندی» برای شب عید نوروز هستم که امیدوارم از دیدن آن، لذت ببرید.
