به گزارش ایسنا، اوتیسم یا درخودماندگی یکی از اختلالات فراگیر رشد است که با ویژگی‌ها و آسیب‌های شدید و نافذ در تفکر، رفتار، احساس، زبان و ارتباط شناخته می‌شود.
سید محسن اصغری نکاح، استادیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، پژوهشی را به منظور بررسی تاثیر مداخله بازی درمانی عروسکی بر مهارت‌های ارتباطی کودکان مبتلا به این اختلال انجام داده است.
پژوهش به شیوه اقدام پژوهی طرح‌محور و در قالب طرح شبه آزمایشی پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه شاهد انجام شده است و جامعه آماری آن کودکان درخودمانده سنین پیش‌دبستانی سال تحصیلی89- 1388 شهر مشهد بوده‌اند. 10 نفر آنها به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند، کودکان گروه مداخله در جلسات بازی درمانی عروسکی با میانگین 22 جلسه شرکت داده شده و پیش و پس از مداخله آزمون مقیاس ارتباط اجتماعی اولیه، برای دو گروه اجرا شد، داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری U من ویتنی و آزمون رتبه‌های علامت‌دار ویلکاکسون تحلیل شدند.
یافته‌ها نشان می‌دهد: در خرده آزمون‌های ارتباط چشمی در حیطه درخواست رفتاری آغازگرانه و در مورد درخواست‌های آغازگرانه سطح پایین، پاسخ دادن به یک تعامل اجتماعی، درخواست‌های رفتاری آغازگرانه کلی و در خرده مهارت انجام درخواست‌ها، مداخله بازی درمانی عروسکی به گونه‌ای معنادار اثربخش بوده است و در خرده آزمون‌های دستیابی به اشیا، درخواست کردن آغازگرانه، اشاره کردن به اشیاء و در مورد خرده آزمون دادن اشیاء ارائه مداخله بازی درمانی عروسکی اثربخش نبوده است. همچنین یافته‌های کیفی برگرفته از گزارش والدین نیز حکایت از اثربخش بودن مداخله دارد.
