اتحادیه‌های دانشجویی در نامه‌ای به ریاست جمهوری با اشاره به مخالفت خود با تغییر رؤسای دانشگاه‌ها اعلام کردند: رسانه‌ای کردن این مسئله نشان از سناریوی احتمالی درباره تغییری دیگر در کابینه دولت دهم دارد.
به گزارش ایلنا، جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور و بسیج دانشجویی دانشگاه‌های سراسر کشور درباره دستور اخیر رئیس جمهور مبنی بر تغییر رؤسای دانشگاه‌های تهران و تربیت مدرس، نامه‌ای را به رئیس جمهور ارسال کردند.
متن این نامه خطاب به رئیس جمهور به شرح ذیل است:
در روزهای انتهایی سال 1391 و درست در زمان تعطیلی دانشگاه‌ها، نامه‌ای در رسانه‌ها(بر خلاف عرف مرسوم) منتشر شد که در آن دستور رئیس جمهور به وزیر علوم برای برکناری رؤسای دانشگاه‌های تهران و تربیت مدرس آمده بود، برای دانشجویان این مسئله سؤال است که چرا در این مقطع زمانی و چند ماه مانده به انتخابات به فکر سیاست‌زدگی و آزادی بیان در دانشگاه‌ها افتاده‌اید؟! پس از عزل افراد مذکور رؤسای بعدی که حتما مطلوب رئیس جمهور هستند قرار است چه کار ویژه ای را در چنده ماه باقی مانده از عمر دولت شما انجام دهند؟ قرار است چه رشد علمی و فرهنگی در «این چند ماه» اتفاق بیفتد که مسئولان فعلی از انجام آن ناتوان هستند؟ آیا این اقدام یک قطعه از پازل حاشیه‌سازی‌های«حلقه حاشیه‌ساز درون دولت» در چند ماهه اخیر نیست؟
اتحادیه‌های بزرگ دانشجویی خطاب به رئیس جمهور اعلام کردند: جناب آقای احمدی نژاد؛ شواهد امر نشان می‌دهد که وزیر علوم تصمیمی برای جابجایی رؤسای مذکور در نامه ندارد و اما رسانه‌ای کردن نامه پس از مخالفت وزیر با تغییر رؤسا، نشان از سناریوی احتمالی درباره تغییری دیگر در کابینه دولت دهم دارد.
در این نامه آمده است، هرچند ممکن است انتقاداتی از نگاه جنبش دانشجویی به عملکرد وزیر فعلی علوم وارد باشد، لیکن او را جزء انقلابی‌ترین وزاری کابینه می‌دانیم، در وزات علوم دولت دهم اقدامات بزرگ انقلابی صورت گرفت که حتی در دولت نهم نیز سخن از آنها به میان نیامد یا در حد سخن گفتن ماند.
اقداماتی انقلابی که آرزوی دیرینه جریان ارزشی دانشگاه‌ها بود، اما گویا شما نام دیگری را برای این اقدامات برگزیده‌اید، نامی که یادآور اتهام های جریان فتنه‌گر به عناصر ارزشی درون دانشگاه‌ها است.
اتحادیه‌های بزرگ دانشجویی در این نامه آورده‌اند: فرهاد رهبر در دوره ریاست خود بر دانشگاه تهران همانند بسیاری از مسئولان دیگر نقاط قوت و نقاط ضعفی داشته است، که به نظر ما نقاط قوت آن نمی‌تواند بر نقاط ضعف آن بچربد، از مهم‌ترین نقاط قوت عملکرد وی مبارزه با عوامل فتنه‌گر درون دانشگاه پس از سال 88 و مبارزه با برخی انحصارگرایی‌های علمی درون این دانشگاه بود و از جمله نقاط ضعف مدیریت او می‌توان به کمیته انضباطی کشاندن دانشجویان انقلابی، عدم همکاری مؤثر با تشکل‌های ارزشی دانشگاه، عدم شایسته‌سالاری در انتصاب‌ها، راه‌اندازی پردیس‌های پولی و به تبع آن گسترش بی‌عدالتی در آموزش عالی، تعلل در صدور مجوز برنامه‌های انقلابی تشکل‌ها و خیلی موارد دیگر اشاره کرد.
اما رنجبر رئیس دانشگاه تربیت مدرس در ارزیابی جنبش دانشجویی از عملکرد رؤسای دانشگاه‌ها، نمره‌ای بالاتر و قابل‌قبول‌تری می‌گیرد، در دوره ریاست رنجبر بر دانشگاه تربیت مدرس این دانشگاه توانست موفقیت‌های چشمگیری را در عرصه علمی بدست آورد و همچنین وی تعامل مناسبی با تشکل‌های دانشجویی این دانشگاه داشته است. اتحادیه‌های بزرگ دانشجویی در این نامه اعلام کرده‌اند: نگرانی ما آن است که علت دستور رئیس جمهور برای تغییر ریاست دانشگاه تربیت مدرس ناشی از عدم امکان تحصیل آقای مشایی در این دانشگاه باشد.
در این نامه خطاب به ریاست جمهوری آمده است: چرا در این مقطع زمانی و چند ماه مانده به انتخابات به فکر سیاست‌زدگی و آزادی بیان در دانشگاه‌ها افتاده‌اید؟! جنبش دانشجویی به نمایندگی از ده‌ها هزار دانشجو به مسئولان امر تذکر می‌دهد که ایجاد بی‌ثباتی در مدیریت دانشگاه‌های بزرگ کشور که همواره چشم طمع فتنه‌گران و آشوب طلبان به آنها بوده است، در ماه‌های پیشرو و نزدیک به حماسه سیاسی بزرگ انتخابات خلاف تدبیر است و به گفته رهبر انقلاب اختلاف‌افکنی به خصوص دراین برهه زمانی خیانت به کشور است.
در پایان اتحادیه‌های دانشجویی به نمایندگی از ده‌ها هزار دانشجوی دانشگاه‌های سراسر کشور، مخالفت خود را با تغییر رؤسای دانشگاه‌های تهران و تربیت مدرس در این مقطع زمانی اعلام می‌دارد.
