بر اساس گزارش لایو‌ساینس، درهمتنیدگی کوانتومی دو ذره را به شکلی به یکدیگر متصل می‌کند که ایجاد تغییر در یکی از این ذرات در دیگری نیز ایجاد تغییری مشابه خواهد کرد. اکنون دانشمندان درحال آماده‌سازی زمینه برای انجام آزمایشی بر روی درهمتنیدگی ذرات در بیشترین فاصله ممکن و در ایستگاه فضایی بین‌المللی هستند.
تاکنون این نوع آزمایش در فواصل نسبتا نزدیک و در آزمایشگاه‌های زمینی انجام گرفته بود. اما اکنون دانشمندان تصمیم دارند نیمی از ذره درهم‌تنیده را به ایستگاه فضایی بفرستند، پایگاهی که با سرعت 400 کیلومتر بر فراز سیاره زمین درحال گردش است.
به گفته روپرت اورسین از آکادمی علوم اطریش، درهمتنیدگی ذره‌ای بر اساس فیزیک کوانتومی مستقل از فاصله است و هدف از اجرای این آزمایش نمایش دادن وابستگی ذرات درهم‌تنیده در فواصل طولانی است،آزمایشی که برای اولین بار در چنین فاصله‌ای انجام می‌گیرد.
آزمایش‌های درهمتنیدگی کوانتومی به احترام جان بل، دانشمندی که در دهه 1960 آزمایش‌هایی را در این زمینه انجام داد، به آزمایش‌های بل شهرت دارند. درهمتنیدگی یکی از عجیب‌ترین فرضیه‌های ارائه شده در فیزیک کوانتوم است که بر اساس آن درصورتی که دو ذره درهم‌تنیده را از یکدیگر جدا کنیم، پس از جداسازی این دو ذره همچنان بایکدیگر در ارتباط باقی می‌مانند و ایجاد تغییر در یکی منجر به تغییر دیگری خواهد شد.
برای انجام این آزمایش محققان قصد دارند ابزاری کوچک به نام اتاقک ردیاب فوتونی را به ایستگاه فضایی ارسال کنند تا به دوربین موتوردار نیکون 400 میلیمتری ایستگاه وصل شود. پس از آن محققان ایجاد تغییر در جفتی درهم‌تنیده از ذرات نور را بر روی زمین آغاز خواهند کرد. یکی از این فوتون‌ها از زمین به ایستگاه ارسال خواهد شد و در آنجا ذره و ویژگی‌هایش مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ذره دیگر بر روی زمین باقی خواهد ماند. درصورتی که ارتباط میان دو ذره باقی مانده باشد، تغییر در یکی دیگری را نیز تغییر خواهد داد.
چنین آزمایشی در فاصله‌ای به این دوری می‌تواند پرسش‌های جدیدی را در زمینه درهمتنیدگی کوانتومی برای دانشمندان مطرح کند. همچنین می‌تواند تاثیر نیروی گرانش بر روی این پدیده را نیز مورد بررسی قرار دهد.
