ایسنا نوشت: در این ساختمان پنل‌های شیشه‌ای بیوراکتورهایی حاوی ریز جلبک به کار رفته‌اند؛ این جلبک‌ها با تولید زیست توده و گرما به عنوان منبع انرژی تجدیدپذیر در ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
این سیستم بطور همزمان یک عایق مناسب گرمایی و صوتی برای ساختمان ایجاد می‌کند.
در نمای ساختمان 129 بیوراکتور در ابعاد 2.5 در 0.7 متر به کار رفته‌اند که جنوب غربی تا جنوب شرقی نمای ساختمان را پوشش داده‌اند؛ بیوراکتورها توسط مرکز مدیریت انرژی کنترل می‌شوند که در آن گرمای حرارت خورشید و جلبک پس از جذب و ذخیره شدن، برای تولید آب گرم ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرند. 
"جان وورم" مدیر تحقیقات شرکت اسپانیایی Arup تأکید می‌کند: استفاده از فرآیندهای زیست - شیمیایی در نمای ساختمان برای ایجاد سایه و انرژی تجدیدپذیر یک ایده کاملا نوآورانه و راه حل پایدار برای تولید انرژی در مناطق شهری محسوب می‌شود.
تخمین زده می‌شود که تا چهار دهه آینده بیش از 75 درصد جمعیت 9 میلیاردی جهان در مناطق شهری ساکن خواهند شد و در این شرایط باید محیط‌های متراکم شهری از ارگانیسم‌های زنده برای أمین بخشی از انرژی استفاده کنند.
این شرکت پیش از این طرح مفهومی از آسمانخراش‌های سال 2050 میلادی را ارائه کرده است؛ این طرح شامل ساختمان‌های زنده با استفاده از جلبک است که یک ماژول انعطاف‌پذیر، برخوردار از سیستم تصفیه هوا، سایت‌های تولید مواد غذایی و فضای سبز داخلی محسوب می‌شود که توسط ربات‌ها تعمیر و نگهداری می‌شود.
سیستم‌های هوشمند که مغز ساختمان‌های آینده محسوب می‌شوند، امکان مدیریت و استفاده صحیح از منابع مختلف انرژی توسط ساکنان را فراهم می‌کنند.
