به گزارش ایبنا، دکتر اصغر دادبه، استاد دانشگاه و ادیب و از دوستان دکتر محمود عبادیان ، ضمن اعلام این مطلب در مراسم بزرگداشت آن زنده یاد گفت:نگاه دکتر عبادیان به ادبیات کلاسیک ایران، به دلیل دانش ایشان در حوزه فلسفه و حکمت، نگاهی بسیار متفاوت از دیگران بود.
دادبه در ادامه با اشاره به شیوه تدریس عبادیان گفت: دکتر عبادیان با داشجویان کاری که حتی آنانی که الفبای انگلیسی را هم نمی‌دانستند، پایان‌نامه‌هایشان ترجمه متون سنگین فلسفی انگلیسی بود و این تنها در عرض دو سال رخ می‌داد.
دادبه در پایان گفت: تعداد معلم‌های تاثیرگذار فلسفه در ایران بسیار کم است و دیگر نمی‌توان کسی مثل دکتر عبادیان را پیدا کرد. او مصداق عالی یک ایرانی فرهیخته و با اخلاق بود.
بر اساس این گزارش در مراسم بزرگداشت مرحوم محمود عبادیان، مدرس و مترجم فلسفه، که عصر جمعه 23 فروردین در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، علاوه بر دکتر دادبه، دکتر محمد ضمیران، عضو گروه فلسفه هنر فرهنگستان هنر، غلامحسین صدری افشار، نویسنده و فرهنگنامه‌نویس، شیوا دولت‌آبادی، روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه علامه و حسن قاضی مرادی، مولف به ایراد سخنرانی پرداختند.
ضیمران در این مراسم گفت: زندگی زنده‌یاد عبادیان متنی است که بازگو کننده شمه‌ای از وضعیت روشنفکری کشور ماست. او در ابتدای شروع تفکر به مطالعه آثار فیلسوفان ایده‌آلیست آلمان رغبت بسیاری نشان داد و در دهه 60 به آلمان رفت و در دانشگاه هامبورگ مدرک دکترای خود را با پایان‌نامه «زیبایی‌شناسی لوکاچ» گرفت. در این اثر او تاثیر هگل بر تفکرات زیبایی‌شناختی جورج لوکاچ را بررسی کرد.
وی افزود: عبادیان در اروپا زبان و ادبیات فارسی تدریس می‌کرد، همین مساله باعث شد که ادبیات نیز هم‌پایه فلسفه و زیبایی‌شناسی جزو دغدغه‌های او شود.
ضیمران در ادامه به بیان گوشه‌ای از زندگی عبادیان پرداخت و گفت: عبادیان در جوانی به آبادان رفت و برای شرکت نفت به کار پرداخت. او در این دوره با نجف دریابندری و صفدر تقی‌زاده همکاری‌هایی داشت و تجربیات گرانبهایی به دست آورد. او این تجربیات خود را به اروپا برد.
مولف کتاب «درآمدی بر نشانه‌شناسی هنر» در ادامه با اشاره به زمان تدریس عبادیان در دانشگاه‌ها گفت: عبادیان در زمان حکومت محمدرضا پهلوی به دلیل فعالیت‌های سیاسی اجازه تدریس نداشت و پس از انقلاب اسلامی به تدریس در دانشگاه دعوت شد. او در مدت تدریس خود، چارچوب هگل‌شناسی را در نظام آکادمیک ایران به یادگار گذاشت.
وی در ادامه با اشاره به نظر عبادیان به هگل‌خوانی در ایران گفت: به زعم عبادیان فلسفه هگل در اروپا از دانشگاه به سطح جامعه نفوذ کرد، اما در ایران هگل گرایی از رسانه‌ها بازتاب پیدا کرده و کتاب‌هایی که امروزه در حوزه هگل شناسی منتشر شده خارج از نظام آکادمیک است.
ضیمران گفت: عبادیان اعتقاد داشت که در پیش از انقلاب به دلیل برخی محدودیت‌ها هگل فقط به صورت یک چهره روزنامه‌ای حضور داشته و از این سطح فراتر نرفته است، اما پس از انقلاب وضعیت هگل‌شناسی بسیار پیشرفت کرد و کتاب‌های بسیاری در این حوزه چاپ شد. این جریان به زعم عبادیان اتفاقی بسیار مبارک بود، اما از سطح «درآمدی بر فلسفه هگل» فراتر نرفت.
مولف کتاب «زیبایی‌شناسی دیوید هیوم» در پایان با اشاره به انتقاد عبادیان از نحوه تدریس استادان فلسفه در ایران، گفت: عبادیان مدام انتقاد می‌کرد که بیشتر استادان فلسفه در کلاس به دانشجویان اجازه طرح سوال و پرسش نمی‌دهند. خود او در کلاس دانشجویان را طوری هدایت می‌کرد که به بحث و جدل برسند. بر این اساس او معلمی به تمامی معنای کلمه بود.
حسن قاضی مرادی، مترجم نیز در این مراسم گفت: مرحوم عبادیان شیفته تحقیق در ادبیات ایران بود. توجه اصلی او در تحقیقات آکادمیک‌اش به عنوان یک روشنفکر ایرانی، ادبیات ایرانی بود. کتابی درباره مثنوی نوشت و در آن با تفکر دیالکتیکی مولانا این متن را بررسی کرد. این کتاب هنوز منتشر نشده است.
وی افزود: او شیفته خیام بود و آرزو داشت کتابی درباره خیام بنویسد. باید بیان کنم که تعدادی از تالیفات و ترجمه‌های او هنوز منتشر نشده است و باید هرچه سریعتر آن‌ها را در اختیار دانشجویان قرار داد.
در این مراسم همچنین غلامحسین صدری افشار و شیوا دولت‌آبادی نیز سخنرانی کرده و به بیان وجوهی از شخصیت علمی محمود عبادیان پرداختند.
در میان حاضران چهره‌های شاخصی چون سیاوش جمادی، مجید مددی، حسن بلخاری و محمود دولت‌آبادی و دکتر مصطفی مختاباد نیز حضور داشتند.
محمود عبادیان فروردین 1307 به دنیا آمد و 12 فروردین امسال چشم از جهان فروبست. او مدرک دکترای تاریخ فلسفه عمومی از دانشگاه چارلز پراگ و دکترای فلسفه کلاسیک آلمان از دانشگاه هامبورگ داشت.
