مواد لازم: قلاب ماهی‌گیری، نخ قلاب ماهی‌گیری، چوب قلاب ماهی‌گیری، کرم قلاب ماهی‌گیری، رودخانه یا دریاچه‌ی مخصوص ماهی‌گیری، تخته‌سنگ مخصوص ماهی‌گیری (برای نشستن و ماهی‌گرفتن)، کارت عابربانک مخصوص یارانه‌ی نقدی.
مقدمه: کارشناسان معتقدند انسان سالم باید لااقل هفته‌ای یک‌بار ماهی بخورد. زیرا گوشت ماهی خیلی فلان است و برای بدن از فلان هم فلان‌تر است. کارشناسان دوخرچه معتقدند هفته‌ای یک‌بار پیشکش، ماهی یک‌بار هم فدای سرت، حداقل سالی یک‌بار نوش‌جان شود که خاطره‌ی خوردن ماهی در نسل امروز منقرض نشود، البته به شرط آن‌که پشت‌بندش چایی نبات میل شود. نظر به این که گوشت ماهی کمی (فقط کمی) گران است و به دلیل لیز بودن در سبد خانوار نمی‌گنجد، بهتر دیدیم طرز تهیه‌ی خوراک ماهی‌گیری را به شما آموزش دهیم.
روش تهیه: ابتدا یک روز آفتابی پیدا می‌کنیم. اگر پیدا نکردید به سازمان هواشناسی مراجعه کنید و پس از واریز مبلغ موردنظر این روز را از آسمان بارگیری (یا همان download خودمان) فرمایید. سپس به کنار رودخانه و یا دریاچه بروید و تا می‌توانید ماهی بگیرید. خب، چون ماهی‌ها به انسان‌ها اعتماد ندارند، برای فریبشان باید از کرم‌ها استفاده کرد. یک حلقه کرم می‌تواند هم باعث زیبایی قلاب شود و هم ماهی‌ها را گول بزند که «بیا منو بخور!»
خب، از کجا کرم بیاوریم؟ از آن‌جایی که درهیچ مغازه‌ای کرم پیدا نمی‌شود، و از آن‌جایی که اتحادیه‌ی صنف کرم فروشان از قبل از تشکیل، تعطیل شده، خودتان باید کرم پیدا کنید. برای این‌کار دو راه وجود دارد که ما راه دوم را پیشنهاد می‌کنیم. راه دوم این است که با یک عدد بیل و کلنگ ماهی‌گیری زمین را بکنید. وقتی زمین را بکنید تعداد زیادی کرم می‌بینید که مشغول وول‌خوردن (یا همان wooling خودمان) هستند. اما اگر احیاناً زمین را کندید و کرم ندیدید، نگران نباشید، راه اول را امتحان کنید. یعنی از همان اول باید راه اول را انتخاب می‌کردید.
راه اول چی بود؟ این که بی‌خیال ماهی‌گیری شوید. وسایل را بردارید، به بازار بروید و یک یا چند رأس ماهی بخرید. البته اگر فروشنده توی شکمش را تمیز کند و پولک‌هایش را پاک کند بهتر است. ماهی دودی هم بد نیست با هوای تهران هماهنگ (یا همان set خودمان) است. برای پرداخت پولش هم معلوم است باید چه‌کار کنید. کارت‌خوان را توی شیار دستگاه بکشید، ابتدا مبلغ خرید را فلان کنید و سپس رمز را فلان کنید. در عرض چند ثانیه مبلغ از حساب شما کسر و به حساب ماهی‌فروش فلان می‌شود.
خب. ممکن است بعضی از همسایه‌های فضول بگویند این که ماهی اصل نیست و به شما بخندند. شما که دروغ‌گو نیستید، راستش را بگویید. بگویید: «مگر کرم دارم که بروم ماهی اورجینال بگیرم؟»
این بود درس آشپزی امروز. امیدواریم از این درس لذت کافی را فلان کرده باشید. سبد خانوارتان پر ماهی باد!
تصویرگرى: نازنین جمشیدى
