پس از سفر پرجنجال اولین توریست فضایی زن کم کم افراد دیگری هم که شاید تا به حال هرگز به پا گذاشتن در فضا هم فکر نکرده بودند به ترک زمین و نزدیک شدن به ماه فکر می کنند.
مدتی قبل یک فضانورد روسی به نام فئودور یورچیکین از ایستگاه بین‌المللی فضایی اعلام کرد که بیل گیتس ثروتمندترین فرد جهان و بنیانگذار شرکت بسیار بزرگ کامپیوتری مایکروسافت هم در حال بررسی ایده سفر به فضاست.
سخنان این فضانورد در حالی که از ایستگاه فضایی صحبت می کرد از تلویزیون دولتی روسیه از ایستگاه بین‌المللی فضایی پخش شد و وی، به نقل از یکی از همکاران گیتس گفت که او در راستای تصمیم به سفر به فضا قصد بازدید از این ایستگاه را دارد.
خبر سفر پر هزینه به فضا در مورد بیل گیتس، یکی از ثروتمندترین مردان روی زمین عجیب هم به نظر نمی‌رسد. برای سفر به فضا هم‌اکنون حداقل ۲۵ میلیون دلار پول لازم است و شرکتهای مستقر در روسیه در نظر دارند سال آینده سفر در اطراف کره ماه را با هزینه‌ای معادل ۱۰۰ میلیون دلار نیز ارائه کنند.
طی سالهای گذشته موشکهای بسیاری نیز برای کاوشهای بیشتر به فضا اعزام شده‌اند که اکثر آنها حاوی اطلاعات زیادی برای بشر بودند. اگرچه در این مسیر اتفاقات تاسف‌باری رخ داده که تضمین امنیت چنین سفری را زیر سوال می‌برد، اما سفرهای تحقیقاتی بوده که اکنون این دل و جرات را به توریستهای فضایی می‌دهد تا در مورد خارج شدن از مدار زمین علاقه نشان دهند.
چند روز قبل، موشک سایوز روسی حامل پنجمین گردشگر فضایی و دو فضانورد روسی از پایگاه فضایی بایکونور در جنوب غرب قزاقستان به فضا پرتاب شد. در این موشک چارلز سیمونئی گردشگر فضایی آمریکایی که با پرداخت 20میلیون دلار به روسیه اجازه مسافرت با این سفینه فضایی و اقامت 14روزه در ایستگاه بین‌المللی فضا را دریافت کرده بود موفق شد تا با چشمانش تمامی آنچه را که سالها در کتابها خوانده بود از نزدیک ببیند.
او هم مطمئنا مثل همه توریستهای فضایی دیگر برای رفتن به این سفر مراحل بسیار زیادی را از پشت سر گذرانده تا در نهایت سوار بر سفینه شده است. چراکه پیش از سفر به فضا مراحل دشواری را باید طی کرد.
از نظر جسمی، این افراد در سفر خود به فضا متحمل فشارهای شدیدی بر بدن‌های خود می‌شوند که این شتابها در شرایط بی وزنی رشد استخوانهای افراد را متوقف می‌سازد و یا به حداقل خود می‌رساند که مطمئنا مشکل‌ساز خواهد بود.
در ضمن در این سفر مشکلات روحی و روانی نیز به دلایل متعدد ایجاد می شود که به همین خاطر فضانوردان مورد آزمایشهای مختلف روان‌شناسی و فیزیکی قرار می‌گیرند تا مشخص شود که آیا می‌توانند در شرایط فضایی دوام بیاورند یا خیر، مثل خبری که چندی پیش در مورد فضانورد سرشناس زن آمریکایی شنیدیم که او هم در پی فشارهای شدید روحی قصد به قتل رساندن یکی از همکارانش را داشت.
قوای بدنی بالا هم از جمله شرایطی است که فضانوردان و توریستهای فضایی باید داشته باشند. زیرا در طول اقامت خود در فضا هر غذایی را نمی‌توانند بخورند. غذاهای آنها به طور معمول به صورت خمیری یا بسته‌بندی شده است، زیرا در غیر این صورت هنگام غذا خوردن به علت معلق شدن همه چیز در محیط، غذا هم در محوطه فضاپیما پخش می‌شود و به همین خاطر هم هست که برای نوشیدن مایعات نیز آنها حتما باید از لیوانهای در دار استفاده کنند.
با این شرایط فکر کنید که یک مسافر فضا چقدر باید از نظر بدنی آمادگی داشته باشد که به راحتی بتواند غذاهای خمیری شکل را که حاوی مقدارهای بسیار ظریف مواد مغذی که از پیش در آزمایشگاهها تعیین شده (تا مشکلات آنها را علاوه بر بیماری رایج رشد استخوان بیشتر نکند) را در طول اقامت خود نوش جان کند.
در عین حال، از آنجایی که در فضا روز و شب دیگر مفهومی ندارد آنها باید بتوانند خود را با این مسئله تطبیق دهند که مجبورند برای استراحت روز و شبی را به طور دلخواه و با نظر تمامی افراد گروه در نظر بگیرند و با همین تقسیم‌بندی از نظر جسمی و روحی کنار بیایند.
سفر به فضا برای انسان با وجود سختی‌ها و مخاطراتی که به همراه دارد پاسخی است به کنجکاوی انسان برای شناخت زمین، ماه، سیارات، خورشید، دیگر ستارگان و کهکشانها که معلومات و شناخت انسان از آنها بسیار کم است.
فضاپیماهایی با سرنشین و بدون سرنشین به فضا ارسال شده‌اند تا اطلاعاتی برای بشر همراه آورند که بتواند شاید قسمتی از سئوالات در ذهن آنان را پاسخ دهد.
