به گزارش ایرنا، سید ضیاء الدین مظهری، نایب رییس انجمن علمی پیشگیری و درمان چاقی ایران گفت: عدم تحرک و چاقی علاوه بر این که مستعد کننده بدن برای ابتلا به دیابت و فشار خون بالا است، میتواند بر عملکرد سایر اعضای بدن مانند چشم، سیستم گوارش، قلب و مفاصل تاثیر بگذارد.
وی یادآور شد: کودکان چاق بیشتر در معرض ابتلا به بیماریها در سنین بالاتر هستند. در دنیای امروز تعداد کودکان چاق در جهان روبه افزایش است و والدین باید از همان دوران کودکی به این مساله توجه ویژه داشته باشند.
مظهری نقش وراثت در ایجاد دیابت را کمرنگ دانست و افزود: نقش محیط و تغییر شیوه زندگی به زندگی شهرنشینی نسبت به گذشته در بروز و افزایش این بیماری بسیار تاثیرگذار است.
وی گفت: پرهیز از پرخوری، مصرف غذاهای آماده (فست فودها)، نوشابهها، غذاهای چرب و افزایش تحرک میتواند به این امر کمک کند.
مظهری در مورد ابتلا به دیابت و فشار خون بالا در اثر پرخوری و اضافه وزن در درازمدت، اظهار داشت: وقتی فردی پرخوری میکند بدن او نیاز بیشتری به انسولین پیدا میکند به این صورت که با افزایش مقدار قند خون فشار بیشتری روی پانکراس میآید و پانکراس انسولین بیشتری ترشح میکند.
این مدرس دانشگاه گفت: انسولین بیشتر که در جریان خون وارد میشود پس از مدتی گیرندههای انسولین سلولها را ناکارآمد میکند و این گیرندهها به تدریج اثر خود را از دست میدهند؛ در نتیجه فشار بیشتری بر روی پانکراس وارد میشود و رفته رفته پانکراس توان تولید انسولین را از دست میدهد.
مظهری افزود: پرخوری همچنین پرفشاری خون را به همراه دارد. افزایش انسولین میتواند بر روی کلیهها تاثیر بگذارد؛ کلیهها در تنظیم مایعات بدن نقش دارند. وقتی انسولین بالا باشد، جذب نمک و آب افزایش مییابد و در نتیجه افزایش آب میان بافتی، فشارخون حجمی نیز بالا میرود و فرد دچار بیماری فشارخون بالا میشود.
نایب رییس انجمن علمی پیشگیری و درمان چاقی ایران گفت: بهترین روش برای کاهش وزن، کم کردن تدریجی مواد غذایی مصرفی بدون حذف هیچ ماده غذایی و افزایش تدریجی فعالیتهای بدنی سبک و آرام است.
مظهری اظهار داشت: افراد دارای اضافه وزن به جای گرفتن رژیمهای غذایی سخت که گاهی برای آنها مشکلات روانی و جسمانی مانند ضعفهای عمومی و اختلالات گوارشی ایجاد میکند، بهتر است میزان مواد غذایی را که روزانه مصرف میکنند، به تدریج کاهش دهند.
وی افزود: همچنین در کنار کاهش تدریجی و آرام میزان مواد غذایی مصرفی روزانه، باید فعالیتهای بدنی را که بهترین آنها پیاده روی سبک و آرام است، افزایش یابد؛ این فعالیتها نیز باید به گونهای باشد که فرد هنگام راه رفتن بتواند اکسیژن مورد نیاز بدن را دریافت و بریده بریده حرف نزد.
مظهری ادامه داد: به طور کلی کاهش وزن هرچه آرامتر صورت بگیرد و از منابع غذایی مناسب استفاده شود خیلی بهتر از رژیمهای معمول است که با یک کاهش سریع وزن و بازگشت آن همراه است و میتواند خطرات عمدهای را ایجاد کند.
وی گفت: افزایش فعالیتهای بدنی و کاهش مصرف مواد غذایی نسبت به گذشته میتواند بهترین راه برای کاهش وزن باشد.