اما در همین شرایط شاهد بی‌توجهی شورای صنفی نسبت به آیین‌نامه اکران هستیم. در یکی از بندهای این آیین‌نامه چنین آمده که یک پخش‌کننده نمی‌تواند همزمان دو فیلم را بر پرده داشته باشد. هم‌اکنون «رسوایی» و «تهران1500» در حالی اکران شده‌اند که پخش‌کننده هر دو فیلم فیلمیران است.
باز در آیین‌نامه اکران قید شده فیلم‌هایی که با پروانه ویدئویی تولید شده‌اند فقط در نیمه دوم سال می‌توانند اکران شوند. در حالی که چند روزی است فیلم «زن، مرد، زندگی» که پروانه ساخت ویدئویی داشته و بعدا از آن کپی برای اکران در سینما تهیه شده، اکران عمومی شده است. فروش این فیلم هم در چهار روز اول اکرانش پایین بوده و می‌توان آن را کم‌فروش‌ترین فیلم اکران بهاری دانست. جدای از تخلف آیین‌نامه‌ای، نمایش عمومی فیلمی که کارشناسان اکران از قبل می‌توانستند کم‌فروش بودن آن را حدس بزنند، اقدام سنجیده‌ای نبوده است. احتمال دارد اعضای شورای صنفی اکران یک فیلم ویدئویی در دومین ماه از فصل بهار را از سر ناچاری بدانند و به تعداد اندک فیلم‌های دارای پروانه نمایش اشاره کنند اما حتی این استدلال هم نمی‌تواند توجیه مناسبی برای این مسئله باشد.
در اینکه مخاطب سینما در سال‌های اخیر ریزش نگران‌کننده‌ای داشته، تردیدی وجود ندارد. بخشی از دلایل ریزش مخاطب هم ارتباطی به سینما ندارد و از پیامدهای افزایش نرخ تورم و گرانی همه‌جانبه است که باعث شده، بسیاری از خانواده‌ها سینما را از سبد فرهنگی خود حذف کنند. اما در همین شرایط هم می‌توان با تدبیر و مدیریت درست، فیلم‌هایی را روانه اکران کرد که برای مخاطب واجد جذابیت باشد. در شرایط فعلی به نظر می‌رسد که ماجرای اکران مثل بسیاری از امور سینما، با بی‌انگیزگی و بی‌برنامگی پیش می‌رود وگرنه در شرایط عادی، یک فیلم ویدئویی کم‌اقبال در جذب مخاطب نمی‌توانست به اکران بهاری بیاید و سرگروه در اختیار داشته باشد.
