به گزارش گیزمگ این دانشمندان بافت و آنتن از طریق استفاده از یک پرینتر سه‌بعدی تلفیق کردند تا گوشی را ایجاد کنند که در آینده نه تنها می‌تواند شنوایی انسان را بازیابی کند و بلکه آن را تقویت کند.
با وجودی که پیشرفت‌ها در زمینه چشم بیونیک و دست مصنوعی با کنترل ذهنی امکان بازیابی حس‌ها و میزان بالاتری از کنترل بر اندام‌های مصنوعی را داده است، تلاش‌های دانشمندان دانشگاه پرینستون گامی قابل‌توجه در این حوزه محسوب می‌شود- زیرا الکترونیک و زیست‌شناسی را از طریق استفاده از پرینت کردن سه‌بعدی با یکدیگر ترکیب می‌کند.
این برای اولین بار نیست که پرینت کردن سه‌بعدی برای ایجاد بخش‌های مصنوعی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در فوریه امسال پژوهشگران در دانشگاه کورنل موفقیت طرحی را اعلام کردند که گوش خارجی یا لاله گوش را با استفاده از تکنیک پرینت سه‌بعدی ایجاد می‌کرد. در این مورد پژوهشگران کلاژن به دست آمده از دم موش را با سلول‌های غضروفی به دست آمده از گوش گاو ترکیب کردند تا یک هیدروژل ایجاد کنند و بعد آن را به درون قالبی تزریق کردند؛ کلاژن در اینجا به صورت چارچوبی عمل می‌کرد که سلول های عضروفی می‌توانستند روی آن جای بگیرند و رشد کنند.
گروه پرینستون در حال تکمیل کردن این فرآیند با استفاده از تکنیکی هستند که در آن الکترونیک و زیست‌شناسی در چارچوبی درآمیخته در کنار هم قرار می‌گیرند. به این صورت شکلی از ایمپلنت سیبرنتیکی ایجاد می‌شود که بالقوه می‌تواند در آینده شنوایی انسان را بهبود بخشد.
این تکنیک پرینت کردن سه‌بعدی از طراحی به کمک کامپیوتر استفاده می‌کند تا اندامی از لایه‌های نازک ماده بسازد. بعد پرینتر سه‌بعدی ماده زمینه‌ای هیدروژل و سلول‌های گوساله را با ذرات نانوی نقره‌ای که آنتن را تشکیل می‌دهند، ترکیب می‌کند.
در حال حاضر این آنتن فقط می‌تواند امواج رادیویی را شناسایی کند، و نیاز آزمایش‌های بسیار بیشتری دارد تا بتوان آن را بر روی بیماران انسانی آزمایش کرد. این گروه امیدوار است با تکمیل این تکنولوژی در آینده گوشی بسازد که بتواند امواج صوتی معمول را هم ثبت کند.
