دکتر حسن بشیر - دانشیار دانشگاه امام صادق (ع) - در این نشست با بیان این مطلب و با اشاره به اهمیت ترجمه معکوس، آن را حرکتی در جهت ایجاد تفاهم بین‌المللی، توسعه ارتباطات میانفرهنگی و تقویت دیپلماسی فرهنگی ایران دانست.
وی ترجمه معکوس را نوعی «فکر کردن به زبان دیگری» دانست و تأکید کرد: توجه به اولویت‌های ترجمه برای ملل دیگر، جهت ایجاد ارتباط فکری- فرهنگی، یکی از مهمترین مسایلی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
بشیر افزود: اهداف ترجمه معکوس را می‌توان در چهار حوزه مورد بررسی قرار داد. معرفی فکر ایرانی- اسلامی، معرفی فرهنگ ایرانی- اسلامی، تقویت ارتباطات میانفرهنگی و همچنین برقراری پل‌های همکاری علمی میان اندیشمندان ایرانی و خارجی.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به اینکه توجه به کشورهای همجوار برای ایجاد ارتباط فرهنگی و انتقال تفکر ایرانی به آنان از اولویت بالائی برخوردار بوده و می‌تواند در حیات اجتماعی و سیاسی ما تاثیرگذار باشد، تصریح کرد: «ترجمه معکوس» نباید از نوعی «شرق‌شناسی معکوس» که به هر حال تحت تاثیر جریان استعمارگرایی و پسااستعماری بوده، تنها توجه خود را به جوامع غربی یا به زبان انگلیسی معطوف نماید. توجه به زبانهای دیگر مخصوصا زبانهای منطقه، برای ایجاد تفاهم فرهنگی و انتقال فکر اسلامی- ایرانی حائز اهمیت می‌باشد.
بشیر، همچنین تهیه کتاب‌هایی به شکل جُنگ که شامل مجموعه‌ای از مقالات مختلف، یا مطالب گوناگون در یک حوزه، از اندیشمندان مختلف را یک رویکرد مطلوب برای جذب مخاطبان خارجی مطرح و تاکید کرد: انتشارات علمی و فرهنگی که در این زمینه از پیشگامان این حرکت می‌باشد، می‌تواند بخوبی این اقدام را عملی نماید.
وی در پایان تصریح کرد: ترجمه به زبانهای دیگر یک ضرورت همه جانبه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، دینی و ادبی است.
گفتنی است نشست «ترجمه معکوس، بایدها و نبایدها» با حضور دکتر حسن بشیر، سمیعی گیلانی، کامران فانی، حسن بلخاری و دکتر زارعی نجفدری، مدیر عامل انتشارات علمی و فرهنگی و به همت همین انتشارات، پنجشنبه 18 اردیبهشت ماه در سرای اهل قلم نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، برگزار شد.
