تلخترین بخش وعدههای تحقق نیافته را باید در رسیدگی به وضعیت هنرمندان موسیقی محلی یافت. مردادماه سال گذشته حمید شاهآبادی در مقام معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرد که «حمایت از پیشکسوتان موسیقی مقامی در دستور کار معاونت امور هنری است.»این وعده هم فراموش شد. نمونه این ادعا را میتوان در وضعیت احمد احمدی دید که از مهمترین خوانندههای موسیقی مقامی کهگیلویهوبویراحمد و ممسنی است یا زندگی پروین غلامشاهی هنرمند موسیقی بم در چادر.
دو سال از وعدههای دستاندرکاران برای رسیدگی به وضعیت نامناسب احمد احمدی میگذرد اما در این مدت نهتنها احمدی بر اثر فقر مالی بیناییاش را از دست داده بلکه در غفلت مسئولان وضعیت جسمی و معیشتیاش نیز نامناسبتر از گذشته شده است.
پیش از این موسی بلوچ، نوازنده شناختهشده اهل بلوچستان بهدلیل نداشتن شغل ثابت به مسافرکشی روی آورده بود و حین مسافرکشی جانبهجانآفرین تسلیم کرد یا مرحوم ماشاءالله بامری، آوازخوان بلوچ، خنیاگر و پژوهشگر موسیقی بلوچستان با همت شخصی خودش مخارج بیمارستانش را تهیه کرد. حال این روزها خبر از پروین غلامشاهی به گوش میرسد که پس از زلزله بم با مشکلات زیادی روبهرو شدهاست. این بانوی هنرمند در حال حاضر در یک زمین 60متری زندگی میکند که از ابتداییترین امکانات هم محروم است. فواد توحیدی که از هنرمندان و پژوهشگران موسیقی نواحی کرمان است از هنرمندان خواسته برای زندگی هنرمندی که لالایی ایران زمین را بهخوبی میشناسد کانکس تهیه کنند. او در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا تا بهحال تقاضایی از مسئولان موسیقی کشور برای یاری رساندن به جهانشاهی انجام شده یا خیر، به ایسنا گفت: چندی پیش، وقتی شرایط این هنرمند را دیدم با رئیس انجمن موسیقی تماس گرفتم و آقای ترابی گفتند که حتما جلسهای تشکیل خواهند داد و اقداماتی صورت میگیرد که امیدوارم این اتفاق زودتر رخ دهد.
کمک به هنرمندان موسیقی نواحی که اغلب آنها برای گذراندن زندگی حتی در عروسیها به نوازندگی میپردازند روال سختی دارد؛ چرا که این افراد، نه مدرک درجه یک هنری دارند و نه بیمه، این موارد بهانهای است که باعث میشود صندوق حمایت از نویسندگان و هنرمندان و مؤسسه هنرمندان پیشکسوت از کمک به این افراد خودداری کنند. هنرمندان موسیقی محلی هنرمندانی هستند که در جشنوارههای متعدد هنری- چه در داخل و چه در خارج کشور- شرکت کردهاند و برای هنر ایرانزمین افتخار آفریدهاند. زمانی که مسئولان به موسیقی محلی بیتوجهی میکنند و این توجه تنها در برگزاری نامرتب جشنواره موسیقی محلی است و حتی برگزارکنندگان هشتمین جشنواره موسیقی محلی نمیتوانند تضمین بدهند که انتشار آثار ضبط شده جشنواره تحقق مییابد، طبیعی است که نواهای محلی و بومی از بین برود و بهتدریج هم هنرمندان و هم نواها بهدست فراموشی سپرده شوند. پیش از اینکه دیر شود احمد احمدیها و پروین غلامشاهیهای موسیقی نواحی ایران را دریابید.