به گزارش مهر، سیارک‌ها و تکه‌هایی از دنباله دارهای فضایی که سالانه با مریخ برخورد می‌کنند بزرگ‌تر از یک تا دو متر نیستند که این میزان حدود 10 برابر کوچک‌تر از شهاب سنگی است که بر فراز جلیابینسک، روسیه منفجر شد.
سنگ‌های کوچک فضایی در اتمسفر زمین سوزانده می‌شوند و هرگز راه خود را به زمین باز نمی‌کنند، اما این سنگ‌ها می‌توانند موجب ایجاد صدماتی در مریخ شوند، چرا که مریخ دارای اتمسفر نازک‌تری نسبت به زمین است.
حفره‌هایی که به وسیله این سیارک‌ها ایجاد می‌شود معمولا عرض 3.9 متری دارند. ارائه آمار برخورد 200 سنگ فضایی با سطح مریخ براساس کشف 248 دهانه برخوردی جدید روی سطح سیاره مریخ ارائه شده که طی دهه گذشته با استفاده از تصاویر مدارگرد ریکونسانس مریخ گرفته شده است. این مدارگرد یک فضاپیمای سازمان فضایی ناسا است که از سال 2006 تاکنون دور مریخ می‌چرخد.
اینگرید داوبار از دانشگاه آریزونا، به عنوان یکی از محققان این تحقیق اظهار داشت: کشف این دهانه‌های برخوردی جدید درست پس از آنکه ایجاد می‌شوند بسیار هیجان انگیز است، این امر یادآوری کننده این مطلب است که مریخ یک سیاره فعال بوده و ما می‌توانیم فرآیندهایی که امروز رخ می‌دهد را مطالعه کنیم.
دوربین تصاویر علمی وضوح بالای مدارگرد ریکونسانس مریخ تصاویری با جزئیات شگفت انگیزی از دانه‌های تازه در نقاطی ارائه کرده که تصاویر قبلی آن نشان می‌دهد هیچ دهانه برخوردی در آن وجود نداشته است. از همین روش می‌توان برای تخمین سن سایر ویژگی‌های این سیاره از جمله ویژگی‌هایی که در نتیجه تغییرات جوی مریخ صورت گرفته، استفاده کرد.
